თავისუფალი მედია და სარეკლამო ბიზნესი - ევრო-დირექტივები თუ სოციალისტურ იდეას შეწირულები

პოზიცია - 15:24, 25 Jan, 2015

6238

დემოკრატიის არსებობისა და მისი განვითარების მთავარი და მნიშვნელოვანი გარანტი არის თავისუფალი, დამოუკიდებელი მედიის არსებობა. საქართველოში ეს ძალიან ბევრმა იცის და ესმის, მაგრამ ბევრმა არ იცის როგორ მუშაობს ეს ინსტიტუცია.

თავისუფალი და მიუკერძოებელი მედია - ეს არ არის მხოლოდ საქართველოს პრობლემა. ნებისმიერი ქვეყნის ნებისმიერ ხელისუფლებას, იქნება ეს ევროპა თუ ამერიკის შეერთებული შტატები, უჩნდება ცდუნება იმისა, რომ აკონტროლოს მედია, ამიტომაც არსებობს ის მნიშვნელოვანი გარანტიები, რომელიც საკანონმდებლო დონეზე იდება იმისათვის, რომ მასმედიას ჰოქნდეს საშუალება, იყოს მიუკერძოებელი.

ახალი ინიციატივა, რომლის მიხედვითაც ეთერში სარეკლამო დროის განსაზღვრის წესები უნდა შეიცვალოს, გულისხმობს შემდეგს: მაუწყებლის შესახებ კანონში შესატანი ცვლილებების თანახმად სატელევიზიო ეთერში რეკლამის განთავსების საათობრივი ლიმიტი დაწესდება და ის იქნება არაუმეტეს საათში 15 წუთისა. მოქმედი კანონით ტელეკომპანიები რეკლამას საეთერო დროის 20 პროცენტს უთმობენ. ტელევიზიების წარმომადგენლები აცხადებენ, რომ ცვლილებები შეამცირებს რეკლამას და ფასს 40-50 პროცენტით გაზრდის.

კანონის ამ სახით მიღების შემთხვევში, საუბარია პრობლემებზე, რომლის წინაშეც აღმოჩნდება თავად სარეკლამო ბიზნესი და რაც ასევე მნიშვნელოვანია, ქართველი მწარმოებლები, რომელთათვისაც გაზრდილი სარეკლამო ფასი პირდაპირ კავშირშია მისი პროდუქციის რეკლამირებასთან. ეს არ დაარტყამს გლობალურ მოთამაშეებს, რომელიც დაფიქრდება, უღირს თუ არა რეკლამა ქართულ ბაზარზე, მაგრამ პრობლემის წინაშე დგება ქართველი საშუალო ბიზნესმენი, რომელსაც შეუძლია გააკეთოს ერთთვიანი რეკლამა, რომ მისი პროდუქცია უფრო კარგად გაიყიდოს და კონკურენცია გაუწიოს რომელიმე გიგნტს. იმისათვის, რომ პროდუქცია მიაწოდო მომხმარებელს, არსებობს რეკლამა - ,,რეკლამა არის პროგრესის მამოძრავებელი ძალა“.

თავისუფალი მედია, სარეკლამო ბაზარი, ქართული ბიზნესი - რა დარტყმის წინაშე აყენებს ერთი კონკრეტული ინიციატივა სახელმწიფოს სამ უმნიშვნელოვანეს ინსტიტუციას და როგორ აფასებს ხელისუფლების ამ ნაბიჯს პოლიტიკოსები, ექსპერტები და სარეკლამო ბიზნესის წარმომადგენლები.

რამდენად მისაღებია ოპონენტებისთვის ხელისუფლების არგუმეტები, რომ კანონის ამ სახით მიღება ევრო-დირექტივებითაა ნაკარნახევი და რამდენად არის მზად ქართული ბაზარი გაზრდილი სარეკლამო ფასისთვის, - ,,ნიუპოსტთან“ საუბარიში იურისტი, სარეკლამო კომპანია "მედია პორტის" ადვოკატი ქეთევან ბუაძე ამბობს, რომ მიუხედავად არაერთი მოთხოვნისა, ამასთან დაკავშირებით კვლევაც კი არ ჩატარებულა.

"განვითარებული ევროპული სარეკლამო ბაზრების მარეგულირებელი ევრო-დირექტივით (2010/13/EU) კომუნიკაციების ეროვნული კომისიის ინიცირებით, კანონმდებელი ქართული სარეკლამო ბაზრის რეგულირების გზას ადგას. საეთერო დროში არსებული სარეკლამო დრო და სივრცე მკვეთრად მცირდება, რადგან მცირდება კომერციული რეკლამის მოცულობა და შინაარს-გამოცლილი ხდება სასპონსორო რეკლამა. შეზღუდვას კი ინიციატორები და ახლა უკვე კანონმდებელი ევრო-დირექტივით ამართლებენ და მეტიც, შეზღუდვას არაარსებითად თვლიან სარეკლამო დროზე ფასების მატების პერსპექტივით. თუმცა, კვლევა თუ რამდენად არის მზად მიიღოს ქართულმა ბაზარმა გაზრდილი სარეკლამო დროის ფასი, არ ჩატარებულა (მიუხედავად არაერთი თხოვნისა, თუ მოთხოვნისა).

და ბოლოს, მიუხედად არაერთი განმარტებისა სარეკლამო ბაზრის მონაწილეების მხრიდან ინიციატორისა და კანონმდებლის მიმართ, კანონპროეტის (ძირითადი ნაწილის) ამოქმედების თარიღად განსაზღვრულ იქნა 2015 წლის 1 ივლისი, შესაბამისად, შუა სარეკლამო წელი. ეს კი სარეკლამო წელიწადის დასაწყისში რეკლამის ადგილობრივი თუ საერთაშორისო დამკვეთების მიერ მთელი მომავალი წლისათვის გაცხადებული სარეკლამო ბიუჯეტების, შეთანხმებული ფასებისა და ფასდაკლებების გაუქმებისა და თავიდან დათვლის ტოლფასია, რაც, თავის მხრივ, ამჯერად უკვე ქართული სარეკლამო ბაზრის არასტაბილურობის მაჩვენებელია" - აცხადებს ქეთევან ბუაძე ,,ნიუპოსთან“ კომენტარში.

,,ის, რასაც ახლა აკეთებს ხელისუფლება ამას ჰქვია - ,,ჯოჯოხეთისკენ გზა გადის კეთილ სურვილებზე“ - დიმიტრი შაშკინი, რომელსაც რეკლამის მიმართულებით საერთაშორისო ორგანიზაციაში 11-წლიანი მუშაობის გამოცდილება აქვს, ,,ნიუპოსტთან“ საუბარში აცხადებს, რომ ის ადამიანი, რომელმაც ეს კანონპროექტი დაწერა, ცდილობს შეფუთოს მომხმარებელზე ზრუნვის სურვილით, შეფუთოს ევროკავშირის რეგულაციებთან მიახლოების სურვილით. ,,თქვენ შეგიძლიათ ამოიღოთ ინტერნეტიდან, თუ რა არის კონკრეტულად ევროკავშირის მოთხოვნა ამ საკითხთან დაკავშირებით. იქ ინგლისურად წერია, რომ ევროკავშირის წევრ ქვეყნებს უნდა ჰქონდეთ რეგულაციები, რათა მომხმარებელი იყოს დაცული. იქ არ არის საუბარი, რომ რეკლამის ხანგრძლივობა უნდა იყოს 5 წუთი თუ ხუთი საათი. იქ წერია, რომ უნდა არსებობდეს რეგულაციები. რეგულაცია არსებობდა, თუ რამდენი დრო უნდა გამოყოს ტელევიზიამ რეკლამისათვის. ეს რეგულაცია ეხლაც არსებობს, ტყუილია, რომ არ არსებობს, ახლა არის მცდელობა, დროის შემცირების.

_შედეგი რა შეიძლება იყოს?

_მოსახლეობის უმრავლესობას არ ესმის თუ რა შედეგი ექნება ამას. მოხდება ის რომ ტელევიზიები, რომელთა შემოსავალიც არის დამოკიდებული რეკლამაზე, იძულებული იქნებიან მიყიდონ თავიანთი ტელეკომპანია რომელიმე მდიდარ ადამიანს. მეორე ვარიანტია ის, რომ გააძვირონ სარეკლამო დრო, რაც ვერ იქნება შედეგიანი, რადგან საქართველოს სარეკლამო ბაზარი არის მცირე - 4 მილიონიანი, შენ ვერ გაზრდი სარეკლამო თანხას უსასრულოდ, რადგამ ვთქვათ შაქრის მწარმოებელი, დაფიქრდება, რამდენად უღირს მას რეკლამაში ჩადოს ფული, რადგან ბაზარი პატარაა. მესამე ვარიანტი არის, რომ ჟურნალისტებს შეუმცირდეს ხელფასები და ნაწილი გაუშვან სამსახურიდან, რომ მინუსები დაფარონ.

მაგალითად ეს პრობლემა არ შეეხება 1 არხს, რადგან ის ფინანსდება ბიუჯეტიდან და რეკლამა არის ის პლიუსი, რომელიც ემატება მის ბიუჯეტს, ასე რომ ეს ფაქტი მას არ აწუხებს. ეს არ აწუხებს იმ ტელევიზიებს, რომელთაც ყავს მდიდარი პატრონი, რომლებიც თავისი ჯიბიდან იხდიან ამ არხის არსებობის ფულს. მოდით პირდაპირ ვთქვათ, რომ ყველაზე დიდ დარტყმას ამით მიიღებს ,,რუსთავი 2“, რომელიც მნიშვნელობა არ აქვს ვიღაცას მოსწონს ნიკა გვარამია თუ არ მოსწონს, მაგრამ ფაქტია ბოლო ორი წლის განმავლობაში, მისი დირექტორობის პერიოდში, ეს არხი არის პროფიტული, ანუ მომგებიანი, რომელიც მუშაობს გამჭვირვალედ, მხოლოდ და მხოლოდ რეკლამის თანხებით. მას არ ჰყავს მდიდარი დამფინანსებელი, ოლიგარქი, რომელიც ფულს მისცემს და დაფარავს იმ მინუსებს, რომელიც შეიძლება წარმოიშვას.

გარდა ამისა, ნურავინ ფიქრობს იმას, რომ ამით ,,იმედი“ არ დაზარალდება, ,,იმედიც“ დაზარალდება. ზარალდებიან ის არხები, რომლებიც ქმნიან მაღალხარისხიან პროდუქციას. რომლის შექმნისასაც მათ აქვთ დიდი ხარჯი. არ დაზარალდებიან ის არხები, რომლებიც არ ქმნიან ასეთ მაღალხარისხიან პროდუქციას. სერიალი, რომელსაც ,,რუსთავი 2“ და ,,იმედი“ უშვებს, მისი ყიდვა, გადათარგმნა ფული ღირს, რეკლამირება ფული ღირს, ყველაფერი ფულთან არის დაკავშირებული. ქართველი მომხმარებელი რომ რთავს ტელევიზორს და მოსწონს ის სერიალები და შოუები, რომელსაც ვთქვათ ,,რუსთავი 2“ აკეთებს, მომხმარებელმა თავის თავს უნდა დაუსვას შეკითხვა და გაიაზროს, რომ ეს შოუები აღარ იქნება, რადგან თუ მას ფული აღარ ექნება, არ იქნება ეს პროდუქციაც.

მასმედიაც არის ბიზნესი - ვერ შექმნიან ახალ პროდუქციას, ესე იგი რეიტინგიც დაეცემა. არ ექნება ფული, ესე იგი ვერ იყიდის ახალ სერიალს, არ ექნება ფული, ვერ გადაუხდის ჟურნალისტს, ჟურნალისტთა რაოდენობა შემცირდება და ვერ დადებს ნიუსს ისე ოპერატიულად, როგორც ეს მომხმარებელს უნდა.

მეორე ნიუანსი არის ის რომ საზოგადოება პასიურობს, და მე მაქვს ეჭვი, რატომ პასიურობს საზოგადოება - ჩემი აზრით, საზოგადოება, მისი ელიტარული ნაწილი, რომელიც ქმნის საზოგადოებრივ აზრს, მიეჩვია ინტერნეტს სოციალურ ქსელს და საზოგადოებრივი აზრის ლიდერები ზერელედ უყურებენ ამ ფაქტს. საზოგადოებრივი აზრის ლიდერები მიეჩვიენ, რომ არსებობს ინტერნეტი, ფეისბუქი, საიდანაც ისინი ღებულობენ ინფორმაციას და ტელევიზიაზე ასეთ დარტყმას ძალიან ზერელედ უყურებენ. საქართველოში, სტატისტიკით ადამიანები, რომლებიც ინტერნეტით ღებულობენ ინფორმაციას არის 40-45%. მაშინ, როცა ტელევიზია, როგორც საინფორმაციო წყარო არის 96 პროცენტისთვის. ეს არის 2-ჯერ მეტი. საზოგადოებრივი აზრის ლიდერებს აქვთ ინტერნეტთან წვდომა, მაგრამ ვერ აცნობიერებენ და ავიწყდებათ, რომ ზუსტად იგივე რაოდენობა ხალხის, ანუ ორჯერ მეტი ინფორმაციას იღებს ტელევიზიიდან, ასე რომ ეს ფაქტი იქნება სერიოზული დარტყმა დემოკრატიისათვის. რაც მალე მიხვდება ამას ეს საზოგადოება, იქნება უფრო უკეთესი.

_ერთი პრობლემა, რის წინაშეც შესაძლოა ტელევიზიები აღმოჩნდნენ და რაზეც თქვენ ზემოთ ისაუბრეთ, რაც შეეხება ბიზნესს, რამდენად სავარაუდოა, რომ გაძვირებული რეკლამა უარყოფითად აისახოს ქართულ ბიზნესზე?

_ფაქტი სახეზეა, თუ რამდენად მნიშვნელოვანია პარლამენტში ჭკვიანი ხალხი იჯდეს და ასეთი „ბრძნული იდეები“ არავის მოსდიოდეს თავში. ერთი „ბრძნული“ სოციალისტური იდეა, ნახეთ რამდენ მავნებლობას აკეთებს, ერთი პატარა ფურცელით პრობლემას უქმნი ტელევიზიას, რომლებიც თუ არ მიეყიდნენ ვიღაცას და არ გახდნენ ჯიბის ტელევიზიები, უსპობ საშუალებას, იყვნენ წარმატებული ტელევიზიები, თქვენ ხომ მოგწონთ როდესაც ჟურნალისტები მიდიან პარიზში და აშუქებენ იქ მიმდინარე მოვლენეს, თქვენ ამაყი ხართ იმით, რომ ამას უყურებთ ქართული ტელევიზიის და ქართველი ჟურნალისტის მეშვეობით და არა სიენენისგან თარგმნის საშუალებით. ამას ყველაფერს სპობენ, ისპობა შესაძლებლობა კარგი სერიალის, კარგი შოუს შექმნისა. მეორე, საშუალებას უსპობენ ქართველ ბიზნესმენს, მოახდინოს თავისი პროდუქციის რეალიზაცია, მესამე, ქმნის მონოპოლიებს, რომელიც მოსპობს ქართველ ბიზნესმენს, რადგან არ აქვს დიდი ფული და არ უღირს რეკლამის მაღალი ფასების გადახდა. მე მაქვს ამის 11 წლიანი გამოცდილება, ცოტამ თუ იცის, რეკლამის შესახებ იმდენი, რაც მე ვიცი. თუ არ დაამყარე საზოგადოებასთან ურთიერთობა, შენი პროდიქცია არ გაიყიდება, ეს ნონსენსია.

და მეოთხე ბევრი ადამიანის სამუშაო ადგილები დგება ეჭვის ქვეშ და ყველაზე მნიშვნელოვანი მეხუთე, ეს ყველაფერი საბოლოო ჯამში ქმნის ინფორმაციის დეფიციტს განსაკუთრებით რაიონებში, სადაც მე ხაზს ვუსმევ, 96% მოსახლეობის ინფორმაციებს იღებს ტელევიზიისაგან.

,,ძალიან შორს ვარ იმ აზრისგან, რომ ვინმე ამით ცდილობს მედიის გაკონტროლებას და იგივე ,,რუსთვავი 2“-თვის ,,ფრთების მომტვრევას“, არც გამიგია და ამის არცერთი მიზეზი არ არსებობს“ - ვერც ტელევიზიებთან და ვერც ქართულ ბიზნესთან დაკავშირებით პრობლემას ვერ ხედავს საპარლამენტო უმრავლესობის წევრი ანი მიროტაძე.

,,ნიუპოსტთან“ საუბრაში დეპუტატი კანონპროექტზე მუშაობას ევრო-დირექტივებით ხსნით და მიიჩნევს, რომ თუ საუბარია მედიაკონკურენციაზე, ,,რუსთავი 2“, რომელიც დღეს ყველაზე მაღალი ხარისხის პროდუქტს ქმნის, ყველაზე ნაკლებად უნდა ეშინოდეს კონკურენციის.

,,მე პირადად მიმაჩნია, რომ სარეკლამო მიმართულებით უთანასწორობა მედიაში უნდა დაარეგულიროს კანონმა, რომ ყველას ჰქონდეს თანაბრად ოპერირების შესაძლებლობა. ანუ თანაბარ პირობებში, ვისაც ექნება უფრო მეტი ინტელექტუალური რესურსი, უფრო მეტი პროფესიონალიზმი, გამოცდილება, გემოვნება და დააკმაყოფილებს იმ სტანდარტებს, რაც თანამედროვე მედია სივრცეშია დამკვიდრებული, რასაკვირველია ის იქნება უფრო მეტად წარმატებულ მდგომარეობაში, ამიტომ კანონმდებლის ძირითადი მოვალეობა არის კანონის დარეგულირება და ჩვენი სულისკვეთებაც აქედან გამომდინარე იყო, კერძოდ, როცა შემოვიდა ეროვნული მარეგულირებელი კომისიის მიერ ეს ინიციატივა და ჩვენ ის ვაქციეთ კანონპროექტად. აქვე განმარტებისთვის მინდა აღვნიშნო, რომ ეს არის ევროპული კანონმდებლობის მოთხოვნა და უნდა იყოს მასთან შესაბამისობაში. არსებობს კონკრეტული საკითხები, რაც ადგილობრივად უნდა გადაწყდეს და ამის საშუალება ჩვენ გვაქვს“ - აცხადებს მიროტაძე.

რაც შეეხება ხელისუფლების მხრიდან მედიის გაკონტროლების მცდელობის რისკებს, დეპუტატის თქმით, ამის ცდუნება ყველა ხელისუფლებას აქვს, რაც მიუღებელია და უარყოფითად შემოუბრუნდება თავად ხელისუფლებას და საზოგადოებას.

,,სრულად ვეთანხმები იმ ადამიანების მოსაზრებას და შიშს, რომ შესაძლოა ხელისუფლებაში გაჩნდეს ცდუნება იმისა, რომ გააკონტროლოს მედიასივრცე. ყველა ხელისუფლებას ჰქონდა ამის მცდელობა და განსაკუთრებით ,,ნაციონალური მოძრაობის“ პერიოდში ეს სისრულეში იყო მოყვანილი და მედია, ხშირ შემთხვევაში, სადამსჯელო ოპერაციის დროს, როგორც იარაღი კარგად იყო გამოყენებული, ეს იყო ძალიან ცუდი და ამან დაღუპა ის ხელსუფლებაც და დაღუპა ზოგადად საზოგადოებაც. გაკონტროლებული თავისუფალი სიტყვა და ფასადური დემოკრატია პირველ რიგში რასაც ალპობს, ეს არის ქვეყნის საფუძველი, რომელზეც უნდა აშენდეს თანამედროვე დემოკრატიული სახელმწიფო“ - ამბობს დეპუტატი და საკომიტეტო მოსმენებზე წარმოდგენილ რამდენიმე შენიშვნაზე საუბრობს, რომელიც გათვალისწინებული იქნა.

,,მაგალითად ის, რომ ვადა არ უნდა განსაზღვრულიყო პირველი იანვრიდან და არ განისაზღვრა, ამ ეტაპისთვის არ გამოვრიცხავ, რომ მომდევნო მოსმენის დროს ვადა ისევ გადაიწიოს ივნისადმე, აქვე მინდა გითხრათ, რომ ის, რასაც ითხოვდა საზოგადოებრივი მაუწყებელი, რაზეც ჩვენ ძალიან დიდ თანხას ვაძლევთ ბიუჯეტიდან, ვგულისხმობ სასპონსორო პაკეტს, ეს უპირატესობა ჩვენ არ მივეცით და პირადად მე ამას მხარი არ დავუჭირე. ერთადერთი პრობლემა, რაზეც ტელეკომპანიები საუბრობენ არის ის რომ მათ სჭირდებათ უფრო მეტი დრო, მაგალითად ზოგი ამბობდა 2016 ზოგი 2017 წელს. ეს უბრალოდ არ გამოვა და ამას ჩვენ ვერ გავიზიარებთ, სხვა დანარჩენი ყველა რაც იყო შემოტანილი შენიშვნა ჩვენ გავითავლისწინეთ. აქვე ვამბობ, ვინაიდან ეს იყო პირველი მოსმენის რეჟიმში, ძირითადი მოსმენი რეჟიმი წინ გველოდება და ჩვენ ყველა საკითხთან დაკავშირებით გვექნება პუნქტობრივი მსჯელობა“, -აცხადებს ანი მიროტაძე.

დეპუტატი მიიჩნევს, რომ კანონპროექტში არ არსებობს საფრთხე იმისა, რომ რომელიმე ტელეკომპანიას რაიმე სახის საფრთხე შეექმნას რეკლამის დროსთან დაკავშირებით. მიროტაძის აზრით, ,,რუსთავი 2“, რომელიც დღეს ქმნის ყველაზე ხარისხიან პროდუქტს, მისი გუნდის პროფესიონალიზმიდან გამომდინარე, ყველაზე ნაკლებად უნდა ეშინოდეს კონკურენციის.

,,ამ კანონში მე ვერც ვხედავ იმას, რომ იგივე სარეკლამო ნაკადების კლება მოხდეს და ,,რუსთავი 2“-ის ბიუჯეტს პრობლემა შეექმნას... ,,რუსთავი 2“ აკეთებს ყველაზე ხარისხიან პროდუქციას, პატივს ვცემ ადამიანებს, რომლებიც ქმნიან ხარისხს და არიან ჯანსაღ კონკურენციაში და ასევე ჯანსაღი კოკურენციის პირობებში უნდათ, რომ მათი მედია საშუალება იყოს ლიდერი, მაგრამ ძალიან ხშირად მესმის მე რეგიონალური მაუწყებლობიდან რომ არიან კაბალურ და უსამართლო გარემოში.

ძალიან შორს ვარ იმ აზრისგან რომ ვინმე ამით ცდილობს მედიის გაკონტროლებას და იგივე ,,რუსთვავი 2“-თვის ,,ფრთების მომტვრევას“, არც გამიგია და ამის არცერთი მიზეზი არ არსებობს. მე რომ ეს დავინახო, ამას ვიტყვი, არ აქვს მნიშვნელობა ეს ,,რუსთავი 2“ იქნება, ,,იმედი“, ,,კავკასია“, ,,ტაბულა“ თუ სხვა. მე ვიცი ერთი რამ, თუ ამ ინსტიტუციას, მეოთხე ხელისუფლებას საფრთხე ემუქრება, ეს სცდება ერთი კონკრეტული ხელისუფლების ინტერესებს და სურვილებს. მე ცოტა უფრო ემოციურად აწეული თამასა მგქონია, რაც ხდება ამ კანონპროექტის ირგვლივ. თუ ვინმე ფიქრობს რომ არსებობს კიდევ კითხვები, კითხვებზე პასუხების გაცემის დრო არის. მე ვთხოვე მედიის წარმომადგენლებს, რომ ყველა იმ საფრთხესთან დაკავშირებით, რომელზედაც ისინი საუბრობენ, წარმოადგინონ არგუმენტირებული და დასაბუთებული მტიკცებულები. იმდენად მაგარი გუნდი აკეთებს ,,რუსთავი 2“-ს, რომ დარწმუნებული ვარ, სხვებს უფრო უნდა ჰქონდეთ შიში მაღალი კონკურენციის პირობების, ვიდრე ,,რუსთავი 2“-ს. საფრთხეს საიდან ხედავენ, მე მართლა არ მესმის, თუ ვინმე ფიქრობს, რომ მას უნდა ჰქონდეს სარეკლამო ბაზრის 80%, რა თქმა უნდა, მე ამის წინააღმდეგი ვარ. ჩემთვის ფასეულია ყველა ტელევიზია, სხვა საკითხია, ჩემს გემოვნებას რომელი აკმაყოფილებს და მე რომელს ვუყურებ. მაგრამ ჩემი გემოვნებიდან გამომდინარე ვერ მივიღებ გადაწყვეტილებას. უნდა იყოს სამართლიანი და თანაბარი პირობები ყველა მედიასაშუალებისთვის“ - აცხადებს მიროტაძე.

რაც შეეხება იმას, ექმნებათ თუ არა პრობლემა ქართულ ბიზნესკომპანიებს საკუთარი პროდუქციის რეკლამირებისთვის, მაშინ როცა შესაძლოა შეზღუდულმა სარეკლამო დრომ გამოიწვიოს ფასების ზრდა, დეპუტატი მიიჩნევს, რომ ეს უფრო დაარეგულირებს სარეკლამო ბიუჯეტს, ვიდრე ის, რომ ბიზნესკომპანიებს გაუჭირდეთ რეკლამის განთავსება.

,,არ მგონია, რომ პრობლემა შეიქმნას, მე მგონია რომ უფრო დაარეგულირებს, ბიზნესი დაფიქრდება, რომ თავიანთი სარეკლამო ბიუჯეტი მარტო ერთ ან ორ ტელეკომპანიაზე კი არ გამოყონ, არამედ გადაანაწილონ და უფრო ჯანსაღი იქნება ბაზარი, უფრო მაღალი კონკურენცია იქნება“ - აცხადებს დეპუტატი.