დიმიტრი შაშკინი ,,ნიუპოსტთან’’ ინტერვიუში ,,ქართულ ოცნებასთან’’ მის დამოკიდებულებაზეც საუბრობს და აცხადებს, რომ ,,ქართული ოცნების’’ პოზიცია რუსეთის და რუსეთ-საქართველოს ომის მიმართ მისთვის მიუღებელია, შაშკინის სიტყვებით, ის არ თვლის, რომ რუსეთი დათმობაზე წამოვა, მისი თქმით, საქართველო ეხლა რუსეთს შანსს აძლევს, რომ საერთაშორისო ასპარეზზე თავი წარმოაჩინოს, როგორც კონსტრუქციულმა მოთამაშემ.
,,ჩვენი ქვეყნის პოლიტიკური მომავალი ახლა იმაზეა დამოკიდებული, თუ როგორ მოახერხებს ახალი მთავრობა თავისი შურისძიების გრძნობის მოთოკვას. ამიტომ ყველას უნდა ახსოვდეს, როდესაც შურისძიებას იწყებ, 2 საფლავი უნდა გათხარო, ერთი შენი მოწინააღმდეგისთვის, მეორე კი, შენთვის. ქვეყანას უნიკალური შანსი აქვს, გამოვიდეს იმ მოჯადოებული წრიდან, რომელშიც ბოლო 20 წლის განმავლობაში ვტრიალებთ ხელისუფლებს გადაბარების კუთხით. სამწუხაროდ, აბსოლუტურად სხვა ტენდენციები იკვეთება’’.
ბატონო დიმიტრი როგორ ხართ?
კარგად, მადლობთ ყურადღებისთვის.
მოდით პირველი კითხვა მაინც არჩევნების შემდეგ თქვენი ქვეყნიდან წასვლის ამბით დავიწყოთ. ძლიან ბევრი კითხვები გააჩინა საზოგადოებაში თქვენმა წასვლამ, მარტივი მიზეზის გამო, თქვენ არ იყავით ის პოლიტიკური ფიგურა, ვიზედაც მედია ფოკუსირებას ახდენდა იმ მასშტაბებით, როგორც ეს ხდებოდა იგივე ვანო მერაბიშვილის, იგივე ბაჩო ახალიას, ადეიშვილის შემთხვევაში. სამი მიზეზი მაინც რომ დაგვისახელოთ, რა მოხდა?
ამას ბევრი სუბიექტური თუ ობიექტური მიზეზები ჰქონდა. მათ შორის ოჯახის უსაფრთხოების საკითხი. იმ დროს როდესაც ქვეყანა დავტოვე საქართველო არ იმყოფებოდა აქტიურ საომარ მდგომარეობაში, ამიტომ მე, როგორც თავდაცვის მინისტრს მქონდა სრული უფლება, დამეტოვებინა ჩემი პოსტი. ახალი მთავრობის მიმართ მე გამაჩნია ჩემი შეხედულება და ჩვენი იდეოლოგია და ფასეულობები აბსოლუტურად განსხვავებულია.
მე თავისუფალი ადამიანი ვარ და სრული უფლება მაქვს გადავწყვიტო ახალ მთავრობას ვემსახური თუ არა. გარდა ამისა, ჩემი თანამდებობიდან გადადგომით, მე ბევრი პრობლემა მოვუხსენი იმ ათასობით ჩემს თანამშრომელს, რომელიც პატიოსნად ემსახურებოდა ქვეყანას. მე ვთვლი, რომ იმ ეიფორიისა და ისტერიის ფონზე, რაც ქვეყანაში არჩევნების შემდგომ შეიქმნა, ჩემი თანამდებობისა და ქვეყნის დატოვება სწორი ნაბიჯი იყო ქვეყნისა და ჩვენი გუნდისთვის.
არჩევნების შემდეგ, ან არჩევნების მერე თუ იყო თქვნეთვის ცნობილი რამე ტიპის ინფორმაცია, რითაც გემუქრებოდნენ?
ბოლო 4 წლის განმავლობაში, რაც საჯარო სამსახურში ვიმსახურე მივეჩვიე უსაფუძვლო ბრალდებებს, მათ ყურადღებას აღარ ვაქცევდი. ბუნებრივია, ჩემი თანამდებობიდან გამომდინარე, მე ვფლობ ისეთ ინფორმაციას, რომელიც სახელმწიფო საიდუმლოებას წარმოადგენს, ზუსტად ეს ინფორმაცია, რიგ შემთხვევებში, შეიძლება პოტენციურად საშიში გახდეს იმ ადამიანისთვის, ვინც ასეთ ინფორმაციას ფლობს. ბოლო პერიოდში ამის მაგალითები ნახა საზოგადოებამ, მაგალითად, პასპორტების თემასთან დაკავშირებული ფაქტით.
მუქარაზე გკითხეთ იმიტომ, რომ ჯერ კიდევ მაშინ, როდესაც მაია მიმინოშვილი ბიძინა ივანიშვილის გვედრით გამოჩნდა, შესაძლებელი თუ იყო მისი მხრიდან თქვენს წინააღმდეგ კომპრომატების დადება, იგივე გახსოვთ ალაბთ ყალბი ატესტატების თემა...
ეგრეთ წოდებულ სპეცსერიის ატესტატებზე გახმოვანებულ ბრალდებას მე არაერთხელ ვუპასუხე. კიდევ ერთხელ გავიმეორებ, ეს ატესტატები არ იყო ყალბი. მაია მიმინოშვილი არ გახლავთ იურისტი და როგორც ჩანს, იურიდიულ საკითხებში ვერ ერკვევა. რაც შეეხება სპეცსერიის ატესტატებს, ყველაფერი საქართველოს კანონმდებლობის ფარგლებში გაკეთდა და ამ ნაბიჯმა არცერთ სუბიექტს არ მიაყენა ზიანი. აქვე, საზოგადოებას კიდევ ერთხელ შევახსენებ, თუ რა მიზნით და ვისთვის გაიცა ეს ატესტატები. ეს ატესტატები იმ მოსწავლეებმა მიიღეს, რომლებმაც ვერ ან არ ჩააბარეს საქართველოს უმაღლეს სასწავლებლებში და აპირებდენენ სწავლის გაგრძელებას სომხეთში ან აზერბაიჯანში. ამ სპეცსერიის ატესტატით მოსწავლე ვერ ჩააბარებდა და ვერ ისწავლიდა საქართველოს უმაღლეს სასწავლებლებში.
საატესტატო გამოცდების ბარიერს ჩვენი კანონმდებლობით განათლებისა და მეცნიერების მინისტრი ადგენს. 2011 წელს პირველად ჩატარდა საატესტატო გამოცდები ცენტრალიზებულად. არაქართულენოვან სკოლებში მასიურად ჩაიჭრნენ მოსწავლეები ქართულ ენაში, ზუსტად ამ ხარვეზის აღმოსაფხვრელად, პრეზიდენტის ინიციატივით, ჩვენ განვახორციელეთ პროექტი „ქართული ენა მომავალი წარმატებისთვის“, რომელიც ეთნიკური უმცირესობებით დასახლებულ რეგიონებსა და სკოლებში ქართული ენის გაძლიერებულად სწავლას გულისხმობს. 2012 წლის საატესტატო გამოცდებზე ჩვენ უკვე დავინახეთ ამ პროგრამის დადებითი შედეგები.
ბატონო დიმა, ალბათ გახსოვთ, როცა თქვენ საქართველო დატოვეთ მე-9 არხმა აქცენტი გააკეთა იმაზე, რომ თქვენ ამერიკაში ცხოვრობთ ერთობ პრესტიჟულ უბანში, სადაც მხოლოდ დიდი ფინანსების მქონე ადამინები ახერხებენ ცხობრებას. იქვე კითხვაც გაჩნდა, რა რესურსით ახერხებთ ამას?
მე, 11 წლის განმავლობაში ვმუშაობდი ამერიკულ კორპორაციაში. მქონდა საკმაოდ მაღალი შემოსავალი. ამერიკაში ბევრი მეგობარი და ახლობელი მყავს. 2009 წელს, როცა მთავრობაში მოვედი, შეძლებული ადამიანი ვიყავი და საჯარო სამსახურში მუშაობის პერიოდში არანაირი ქონება არ შემიძენია. ჩემი ქონებრივი დეკლარაციები საჯაროა. ამერიკაშიც და ბევრ სხვა ქვეყანაში ჩემი გამოცდილება და ცოდნა ახლაც ფასობს.
რამდენადაც ჩვენთვის ცნობილი გახდა, ნაციონალური მოძრაობის ლიდერებმა თქვენ შემოგითვალეს, რომ დაბრუნებულიყავით. გქონდათ თქვენს პოლიტიკურ პარტნიორებთან შეხვედრა და ამაზე საუბრები?
კი, მე არგუმენტირებულად დავუსაბუთე ჩემი გადაწყვეტილება.
საქართველო დატოვეს სხვა პოლიტიკურმა ლიდერებმაც, მათ შორის ადეიშვილმა. ხომ არ გქონიათ შეხვედრა მათთან, ქვეყნის ფარგლებს გარეთ?
მქონდა სატელეფონო საუბარი.
ბატონო დიმა, ერთი რამ ფაქტია, მიუხედავად იმისა, რომ დიმიტრი შაშკინის სახელმა გაიჟღერა განათლების სამინისტროში არსებულ პრობლემებთან, იგივე თავდაცვის სამინისტროსთან დაკავშირებით, თქვენს მიმართ ბრალი არ ყოფილა წაყენებული. ხომ არ იჩქარეთ, როცა ქვეყანა დატოვეთ?
როგორც უკვე ავღნიშნე, ჩემი ქვეყნიდან წასვლის მიზეზი არ ყოფილა პასუხისმგებლობისთვის თავის არიდება. მე ვარ ამერიკის შეერთებულ შტატებში, ყველამ იცის, სად ვცხოვრობ, რას ვაკეთებ, არავის არ ვემალები. მზად ვარ, ვუპასუხო ნებისმიერ შეკითხვას. აქ ყოფნით, მაქვს შესაძლებლობა საზოგადოებას დეტალურად ვუპასუხო ყველა ბრალდებაზე.
ბატონო დიმიტი, თქვენ სხვადასხვა დროს მუშაობდთი სხვადასხვა მიმართულებებზე, სხვადასხვა თანამდებობებზე. პოლიტიკამდე თქვენ იყავით ამერიკის საერთაშორისო რესპუბლიკური ინსტიტუტის საქართველოს ოფისის ხელმძღვანელი, შემდეგ იყავით სამი მნიშვნელოვანი უწყების მინისტრი. რას თვლით თქვენს ყველაზე მნიშვნელოვან მიღწევად?
სამივე სამინისტროში წამოწყებული თუ გატარებული რეფორმები ქვეყნისთვის ძალიან მნიშვნელოვანი იყო. თუმცა გამოვყოფდი განათლების სისტემაში გატარებულ რეფორმებს:
ზოგადი განათლების მნიშვნელობის გაზრდა, მოსწავლეების სკოლებში დაბრუნება, უსაფრთხო სკოლა - მანდატურის სამსახური, ინგლისური ენის სწავლების გაძლიერება, ქართული ენის გაძლიერებულად სწავლება ეთნიკური უმცირესობებით მჭიდროდ დასახლებულ რეგიონებში, სასკოლო სახელმძღვანელოების ფასის დაკლება და ხარისხის გაუმჯობესება, მასწავლებლის სახლის კონცეფციის შექმნა და ამუშავება, მასწავლებლებისთვის ხელფასების ზრდა, სასკოლო ინფრასტრუქტურის მკვეთრი გაუმჯობესება, პროფესიული განათლების განვითარება და სხვა.
მოდით თქვენი მინისტრობის დროინდელ რეფორმებზე და ამასთან სუსტ მხარეებზეც ვისაუბროთ. მაგალითად, განათლების სისტემაში ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი რეფორმა იყო მანდატურის სამსახურის შემოღება, რა სუტსტი მხარე არსებობდა განათლებისა და თავდაცვის სამინისტროში?
ჩვენი ინსტიტუტები არიან ჩამოყალიბების პროცესში. ქვეყანას არ აქვს გავლილი ეგრეთ წოდებული უკან დაბრუნების წერტილი. მარტივად რომ ვთქვათ, ინსტიტუციური მდგომარეობა არის ყველაზე სუსტი წერტილი. ამ პრობლემის მოგვარებისთვის, კიდევ, მინიმუმ 10 წელი იქნება საჭირო. განათლების სისტემაში მთავარ პრობლემად მიმაჩნია ის, რომ მშობლები ნაკლებად არიან ჩართულნი ბავშვების განათლების მიღების პროცესში. რაც შეეხება თავდაცვის სამინისტროს, აქ მნიშვნელოვანი ზიანი მიადგა სისტემას, საბჭოური წყობის მიერ, ოფიცერთა დინასტიური განვითრებისა და ტრადიციების განადგურებით.
საგანგებოდ ცალკე უნდა გკითხოთ ციხეებთან დაკავშირებით, თქვენი პირველი პოლიტიკური თანამდებობდა იყო სასჯელაღსრულებისა და პრობაციის დეპარტამენტის ხელმძღვანელობა. ყველამ ვიცით, რომ ციხის კადრებმა შოკშიც კი ჩააგდო საზოგადოება და ამან ერთგავრად განაპირობა კიდეც ,,ნაციონალური მოძრაობის’’ მარცხი. თქვენი ხელმძღვანელობის პერიოდში თუ ხედავდით ამ პრობლემას და თუ საუბრობდით ამ თემებზე საკუთარ გუნდთან? იქნებ ვერ შეძელით მასთან გამკლავება და ამიტომ ხომ არ ჩამოგაშორეს თქვენ ციხეს?
ის, რაც მოხდა ჩვენი უდიდესი შეცდომა იყო. სამწუხაროდ, ამგვარი შემთხვევებისგან არცერთი ქვეყანა არ არის დაცული. ამ ფაქტზე ხელისუფლების რეაქცია იყო ადექვატური, თუმცა საზოგადოების თვალში - დაგვიანებული. ჩემი სასჯალაღსრულების მინისტრობის პერიოდში რამდენიმე საერთაშორისო მონიტორინგი განხორციელდა, რომლებმაც ვერ აღმოაჩინეს ციხეებში სისტემური პრობლემები. იყო ცალკეული შემთხვევები, რასაც ჩვენი მხრიდან ყოველთვის მკაცრი რეაგირება მოჰყვებოდა. ჩემი მინისტრობის დროს, რვა თვის განმავლობაში 38%-ით იკლო სასჯელაღსრულების დაწესებულებებში სიკვდილიანობის ფაქტებმა. ქალთა კოლონიაში ბუნტი ნეიტრალიზებული იყო მსხვერპლის გარეშე.
ბატონო დიმიტრი, თქვენ პიარტექნოლოგიის დიდი გამოცდილება გაქვთ, საინტერესო იქნება მოსაზრება ამ კუთხითაც, გარდა იმისა, რომ პოლიტიკური შეფასებაც შეგიძიათ გააკეთოთ. რამ განაპირობა თქვენი გუნდის, ,,ნაციონალური მოძრაობის’’ მარცხი, რა იყო საზოგადოების ზურგშექცევის მთავარი მიზეზი?
ჩვენ დავუშვით რამდენიმე შეცდომა:
პირველი, ჩვენ ჩავთვალეთ, რომ სულელურ ბრალდებებზე არ უნდა გვეპასუხა, იმ არგუმენტით, რომ საზოგადოება სიმართლეს ისედაც დაინახავდა. ამის გამო ჩვენს შესახებ შეიქმნა უამრავი მცდარი სტერეოტიპი, მაგალითად ელექტროენერგიის ფასთან დაკავშირებით ან მაგალითად, ხშირად გაგიგიათ, რომ მე მეკუთვნის ფრაზა „თქვენს სისხლს დავლევ“. როდესაც ეს ბრალდება გაისმა, საჭიროდ არ ჩავთვალე მსგავს სისულელეზე კომენტარის გაკეთება, რითაც დავუშვი შეცდომა და შეიქმნა მცდარი სტერეოტიპი და ლეგენდა. რეალობა კი სულ სხვა იყო: ერთ-ერთ მორიგ დახურულ შეხვედრაზე, რომელსაც ესწრებოდა 200 სკოლის დირექტორი, ხუმრობით მივმართე დირექტორებს, რომ ისინი „სვამდნენ ჩემს სისხლს“, რადგან დროულად ვერ ხერხდებოდა ყველა სკოლის რემონტი. შემდეგ ამ ფრაზას სიცილით დავუმატე, რომ სკოლების რეაბილიტაციის თანხებს თქვენ მოგცემთ და თუ მოიპარავთ თქვენს სისხლს დავლევ-მეთქი. არაკეთილსინდისიერმა ჟურნალისტმა ეს საუბარი ფარულად ჩაიწერა , კონტექსტიდან ამოგლიჯა და შექმნა სკანდალი. იმ შეხვედრაზე მყოფ სკოლის დირექტორებს, შემდგომ, სურვილი ჰქონდათ, საჯაროდ დაეფიქსირებინათ სიმართლე, თუმცა მე ვთხოვე ეს არ ექნათ, ვიფიქრე, რომ საზოგადოებაში ნეპოტიზმის შთაბეჭდილება შეიქმნებოდა. ახლა მივხვდი, რომ მაშინ შევცდი.
განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია ბრალდებებზე პასუხი იმ პირობებში, როცა სამწუხაროდ, ჩვენთან ზოგიერთი ჟურნალისტი გადაუმოწმებელ ფაქტებზე საუბრობს ან შეგნებულად შეჰყავს საზოგადოება შეცდომაში. მაგალითისთვის გეტყვით, ერთი კვირის წინ ერთ-ერთ კომენტარში ავღნიშნე, რომ AK-ს ტიპის საბრძოლო შაშხანების შესყიდვა რეზერვისთვის მიზანშეწონილად ჩათვალეს ექსპერტებმა, რადგან ჩვენს პოტენციურ მოწინააღმდეგეს შეიარაღებაში სწორედ ასეთი ტიპის შაშხანები აქვს და პარტიზანული ომის შემთხვევაში, რეზერვს ექნებოდა შესაძლებლობა, გამოეყენებინა მტრის ტყვიაწამალი. ამ კომენტარზე, ორშაბათს კვირის პალიტრაში დაიბეჭდა სტატია, სადაც ჟურნალისტი აღნიშნავს, რომ მე თურმე არ მესმის ეს საკითხი, რადგანაც რუსეთის ჯარი უკვე ოცი წელია სხვა კალიბრის იარაღს მოიხმარს. იმისთვის რომ გაარკვიო ვინ არის ჩვენს შორის მართალი, საკმარისია შეხვიდე ინტერნეტში და საძიებელ სისტემაში შეიყვანო სამი სიტყვა - AK47 და რუსეთის არმია. იქ ნათლად ჩანს, რომ ბოლოს რუსეთის არმიამ 2010 წელს სწორედ AK47-ის ტიპის იარაღი შეიძინა და 2 წელია არაფერს ყიდულობს, რადგან საცავები სავსე აქვს ამ იარაღით. ახლა მითხარით ბევრი ადამიანი გააკეთებს ამას? არა, ბევრი სამწუხაროდ დაიჯერებს, რომ ყოფილმა მინისტრმა დაუშვა შეცდომა. სწორედ ამიტომ, კიდევ ერთხელ ვუსვამ ხაზს, რომ მნიშვნელოვანია ყველანაირ ბრალდებაზე განმარტების გაკეთება.
მეორე შეცდომა ის იყო, რომ პარტიამ განვითარება შეწყვიტა, ახალი სისხლის ნაკლებობა იყო.
მესამე - საზოგადოების ერთმა ნაწილმა დაიწყო სწრაფი განვითარება და მოხდა საზოგადოების გახლეჩვა რეტროგრადებად და მოდერნისტებად. ამ ფონზე, ჩვენ ვერ მოვახერხეთ სწორი ლავირება. ახლაც თუ გადახედავთ საზოგადოებას, არის ხალხი, რომელსაც აწუხებს ევროინტეგრაცია და თანამედროვე გამოწვევები, პარალელურად კი არის საზოგადოების ნაწილი, რომლისთვისაც მთავარი პოლიტიკური ამოცანა პრეზერვატივების გაყიდვის აკრძალვაა.
მეოთხე შეცდომა - ჩვენ სწორად ვერ შევაფასეთ მოწინააღმდეგე. რთული და მტკივნეული რეფორმების პროცესში, ბუნებრივია, ჩვენ ბევრი ადამიანი გავანაწყენეთ. საზოგადოებაში შეიქმნა მძლავრი ნეგატიური ელექტორატი, რომელიც გაერთიანდა ახალი ლიდერის ირგვლის, რომელმაც თავის მხრივ, მოახერხა ოპოზიციურად განწყობილი ელექტორატის გაერთიანება.
მეხუთე - ნეოკონსერვატიული იდეოლოგიიდან ცენტრისკენ მოძრაობა იყო დაგვიანებული.
თქვენ კულისებსაც კარგად იცნობდით... ხომ არ იყო შიდადაპირისპირება, რასაც შეიძლება, ხელი შეეწყო გუნდის დამარცხებისთვის?
არა
ძალიან ხშირად საუბრობდნენ სამხედრო და პოლიტიკური ხელმძღვანლობას შორის დაპირიპირებაზე, მედიაშიც კი იწრებოდა იგივე ვანო მერაბიშვილსა და ახალაიებს შორის დაპირისპირების თაობზეა. არსებობდა კი ასეთი დაპირისპირება, თუ ეს გარეთა სურვილები უფრო იყო?
ვანო და ბაჩო არ არიან ერთი პოლიტიკური წონის ადამიანები, ამიტომ ვფიქრობ ეს შეკითხვა არარელევანტურია.
თქვენ როგორ ფიქრობთ, დღეს უკვე მიხეილ სააკაშვილი, ოპოზიციის ლიდერი, მაგრამ საქართველოს პრეზიდენტი, გამოიყენებს კონსტიტუციურ უფლებას ,იგივე ძალოვანი უწყებების დათხოვნის კუთხით, თუ ჩვეულებრივად ჩაატარებს საპრეზიდენტო ვადას და დარჩება ნაციონალური მოძრაობის ლიდერად? იმასაც კი საუბრობენ, რომ შეიძლება სააკაშვილმა ვადის ამოწურვის შემდეგ ქვეყანა დატოვოს.
პრეზიდენტის ნაცვლად ვერ ვილაპარაკებ.
შეძლებს თქვენი აზრით, ბატონო დიმა, ნაციონალური მოძრაობა ძალების მოკრებვას და ბრძოლას განმეორებით ხელისუფლებაში მოსასვლელად?
კი.
ბატონო დიმიტრი, თქვენს პირველ წერილში, თუ არ მეშლება, განაცხადეთ, რომ ბიძინა ივანიშილისა და მისი გუნდის პრინციპები სრულიად განსხვავდება თქვენი ღირებულებებისგან, უფრო რომ დავაკონკრეტოთ, როგორ აფასებთ საერთოდ ბიძინა ივანიშვილს, როგორც პოლიტიკოსს და რამდენად დამაჯერებლად გეჩვენებათ მისი განცხადება, რომ ის პოლიტიკას დატოვებს. ალბათ იცით, რომ 2014 წლისთვის აპირებს, ქვეყანას რომ ააყვავებს, მას მერე...
„ქართული ოცნების“ დამოკიდებულება ზოგადად რუსეთის და რუსეთ-საქართვლოს ომის მიმართ ჩემთვის მიუღებელია. მე არ ვთვლი, რომ რუსეთი დათმობაზე წამოვა, პირიქით, ჩვენ ეხლა რუსეთს შანსს ვაძლევთ, რომ საერთაშორისო ასპარეზზე თავი წარმოაჩინოს, როგორც კონსტრუქციულმა მოთამაშემ. ის ჩაგვითრევს უაზრო დიალოგში, ისეთში, როგორიც შევარდნაძის დროს იყო. შედეგად, ჩვენ მხოლოდ სამ რამეს მივიღებთ: აღდგება რეგულარული ავიაგადაზიდვები, ბევრი მოლაპარაკებების შედეგად რუსეთი გაგვიხსნის ბაზარს ქართული ღვინისთვის და ბორჯომისთვის, გააუქმებენ ან გაამარტივებენ სავიზო რეჟიმს. ამ საკითხთაგან არცერთი საქართველოსთვის არ არის ნომერ პირველი პრიორიტეტი. ამით, საქართველოს ტერიტორიულ მთლიანობას ვერ აღვადგენთ. კულტურული კავშირების აღდგენა და სახალხო დიპლომატია არის ბლეფი. რუსეთის პატრიარქმა დალოცა რუსეთის არმია მართლმადიდებელი ქართველების დახოცვისთვის! რეგულარული ავიამიმოსვლა აფხაზეთსა და ცხინვალს ერთი სანტიმეტრითაც ვერ დაგვაახლოვებს. ბორჯომიც და ქართული ღვინოც ისედაც მსოფლიო სავაჭრო ორგანიზაციის ფარგლებში უნდა შევიდეს რუსეთში. მაგრამ, აქაც არის მნიშვნელოვანი ნიუანსი - შევალთ თუ არა რუსულ ბაზარზე, ეკონომიკას ახლა ამით მნიშვნელვანი შეღავათი ვერ ექნება. აგიხსნით რატომაც, ემბარგოს პირობებში ქართულმა ბიზნესმა მოახდინა დივერსიფიკაცია, არცერთი ჭკვიანი ბიზნესმენი არ მიატოვებს უკვე ათვისებულ ბაზარს და არ გავარდება რუსეთში. ყველამ დაინახა, რომ რუსეთი სავაჭრო თემას პოლიტიკურად იყენებს. შეხედეთ, რას უშვება რუსეთი მოლდოვას...ვიზის საკითხიც არ არის ეხლა რელევანტური, როდესაც ქვეყნის ტერიტორიის 18% აქვს რუსეთს ოკუპირებული.
ჩვენი ქვეყნის პოლიტიკური მომავალი ახლა იმაზეა დამოკიდებული, თუ როგორ მოახერხებს ახალი მთავრობა თავისი შურისძიების გრძნობის მოთოკვას. ამიტომ, ყველას უნდა ახსოვდეს, როდესაც შურისძიებას იწყებ, 2 საფლავი უნდა გათხარო, ერთი შენი მოწინააღმდეგისთვის, მეორე კი, შენთვის. ქვეყანას უნიკალური შანსი აქვს გამოვიდეს იმ მოჯადოებული წრიდან, რომელშიც ბოლო 20 წლის განმავლობაში ვტრიალებთ, ხელისუფლებს გადაბარების კუთხით. სამწუხაროდ, აბსოლუტურად სხვა ტენდენციები იკვეთება.
ამერიკული პრესა ბოლო დროს ძალიან კრიტიკული აღმოჩნდა ახალი ხელისუფლების მიმართ, თქვენ მანდ ხართ, თქვენი ხელიც ხომ არ ურევია? ეს ისე გეკითხებით, აქ მითქმა-მოთქმაა ქართული კვალის თაობაზე? რას იტყვით ამაზე?
ამერიკული პრესა არის აბსოლუტურად დამოუკიდებელი და აშუქებს იმას, რასაც ხედავს.
ბატონო დიმიტრი, ისე თქვენ საკმაოდ მნიშნელოვანი კავშირები გაქვთ ამერიკის გავლენიან პოლიტიკურ წრეებთან და საინტერსოა როგორ აფასებენ ივანიშვილს, ზოგადად ამერიკული დამოკიდებულება როგორია მის მიმართ?
ამერიკა არ ჩაერევა საქართველოს შიდა საქმეებში, მაგრამ უნდა გვახსოვდეს, რომ მეგობრების დაკარგვა ადვილია.
ბატონო დიმიტრი, საუბრის ბოლოსკენ გავდივართ და მინდა ქართულ საზოგადოებაში არსებულ მოარულ ამბებზეც გითხრათ და ალბათ თქვენი პასუხები ამ კითხვებზე საინტერესო იქნება. არ ვიცი იცით თუ არა, მაგრამ ბევრი ჭორ-მართალი გავრცელდა თბილისში თქვენი არ ყოფნის პერიოდში, ბევრი ფიქრობდა, რომ ხელისუფლების ცვლილების გამო დატოვეთ ქვეყანა, მათ შორის ზოგი ამბობდა, რომ შიდა დაპირისპირებას ჰქონდა ადგილი, და აქვე იმასაც გეტყვით, რომ ასეთი ხმებიც გავრცელდა, რომ არჩევნების ღამეს, თქვენ, საქართველო დესტაბილიზაციას გადაარჩინეთ...
ჩვენს ქვეყანას ახასიათებს შეთქმულების თეორიები.
თქვენს სატელევიზიო ინტერვიუში კი ბრძანეთ, რომ შვილთან, გოგონასთან დაკავშირებით მოხდა ინციდენტი და ეს იყო ერთ-ერთ მთავარი მიზეზი ქვეყნის დატოვების. ამასთან დაკავშირებით ხომ არ მოგითხოვიათ პროკურატურისგან საქმის ოფიციალური გამოძიება?
არა, თქვენ სერიოზულად ფიქრობთ, რომ ამას შედეგი მოჰყვებოდა?
ბატონო დიმიტრი, არ აპირებთ ქართულ პოლიტიკაში აქტიურად დაბრუნებას? ვერ დავიჯერებთ, რომ ამერიკაში აპირებთ დარჩენას...
მე ავიღე პაუზა, მაგრამ არ ჩამოვშორებივარ პოლიტიკურ ცხოვრებას. დარწმუნებული ვარ, რომ კიდევ მექნება შესაძლებლობა, ვემსახურო საქართველოს.
სპეციალურად სააგენტო ,,ნიუპოსტისთვის’’
მასალის გამოყენების პირობები






