ელენე ხოშტარია:

ოლიმპიადაზე გუშინ (ექსკლუზიური ინტერვიუ "მოამბესთან", 14.10.2013, - რედ.) პრემიერ მინისტრის მიერ გამოთქმული პოზიციის შესახებ:

1)კარგია, რომ შეიცვალა პირვანდელი პოზიცია უპირობო მონაწილეობის შესახებ (როდესაც განაცხადეს, რომ მივიღებთ მონაწილეობას, არანაირი დათქმა არ ყოფილა) და პრემიერმა არ გამორიცხა გადაწყვეტილების გადახედვის შესაძლებლობა

2)ამასთანავე, გაუგებარია, რა არის წითელი ხაზი, ამას მეტი განმარტება სჭირდება პრემიერისგან, როგორც ჩვენთვის, ასევე საერთაშორისო საზოგადოებისთვის. როგორც თქვა, შეურაცხმყოფელი თუ იქნებაო: ნიჩაევი თუ არაა შეურაცხმყოფელი, რას ვგულისხმობთ ასეთში. გარდა შეურაცხყოფისა, აფხაზეთის და ოსეთის სტატუსის საკითხზე უნდა ვილაპარაკოთ. ეს უნდა იყოს კარგად განმარტებული.

3)მარტო დარჩენის შიში. შესაძლოა აქ იყოს გარკვეული ლოგიკა, ამასთანავე, თუ მარტო დარჩენის ეშინია, რატომ ამდენი ხანი არაფერი არ კეთდება (საჯაროდ უნდა ჩანდეს) იმისთვის, რომ არ ვიყოთ/ვყოფილიყავით მარტო. რატომ არ განვაცხადეთ თავიდანვე ხმამაღლა საფრთხეების და წინაპირობების შესახებ, რატომ არ წარვმართეთ (გეების უფლებების კამპანიის მსგავსად) საერთაშორისო კამპანია, რატომ არ მოხდა საკითხის ალარმიზაცია. მეტიც, ახლაც არ ჩანს, რომ ალარმიზაცია იყოს. მხოლოდ ოლიმპიურ კომიტეტთან ამ საკითხს ვერ მოვაგვარებთ. სამუშაოა დედაქალაქებში.

არაფერს ვიტყვი განსხვავებული აზრის და ბოიკოტის მომხრე ადამიანების შეურაცხყოფაზე პრემიერის მხრიდან. ძალიან ცუდია, როდესაც პრემიერმა უკვე ჩამოაყალიბა საზოგადოებასთან და განსხვავებულ აზრთან შეურაცხყოფით საუბრის ფორმა. მინისტრებიც ენთუზიაზმით აყვნენ (ზაქარეიშვილი, ღარიბაშვილი, ყიფიანი..). ამით მხოლოდ ისინი დაზარალდებიან საბოლოოდ.