გვასალიასთან ინტერვიუს ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი მომენტი მის ბოლო კოლექციაა, რომელიც საქართველოს უახლეს წარსულს მიეძღვნა:
„ბოლო ჩვენება პირველი შემთხვევა იყო, როდესაც ამ ყველაფერს ისე მივუდექი, თითქოს კინოს ვიღებდი და არა ჩვენებას ვდგამდი, სადაც, ხომ იცით, ბევრ სხვადასხვა ლამაზ ტანსაცმელს გაამზადებ და მერე კოლექციას შეაგროვებ და შემდეგ ფეშენ შოუს დადგამ. აქამდე ასე ვაკეთებდი. ახლა კი, პირველად მომინდა ჩემი ამბის მოყოლა. თავიდანვე ვიცოდი, რომ ეს უფრო პირადი იქნებოდა.ყველა სილუეტი, პირველი ლუქიდან დაწყებული, ბოლო ლუქით დამთავრებული, იყო პერსონაჟი, რომელიც ჩემთვის ვიღაც კონკრეტულს წარმოადგენდა. ამ ყველაფერზე ისე ვიმუშავე, როგორც, ჩემი აზრით, რეჟისორები მუშაობენ ხოლმე მსახიობებთან. ჯერ კიდევ სამი თვის წინ უკვე ზუსტად ვიცოდით, თუ ვის უნდა წარედგინა პირველი ლუქი, ვის - მეორე და ასე შემდეგ... არადა, როგორც წესი, ჩვენებებს ასე არავინ დგამს. ეს ჩემთვის საინტერესო ექსპერიმენტი იყო - დავბრუნებულიყავი წარსულში და მენახა, თუ როგორ შეიძლებოდა მისი მოდის ენაზე გადათარგმნა. საბოლოოდ ხომ მაინც მთავარი მოდაა - Vetements სწორედ მოდას წარმოადგენს და ტანსაცმლის კეთებას. თუმცა ამჯერად ეს ჩემს პირადთან, წარსულთან შევახამე. ამას ვხედავ ასევე, როგორც ერთგვარ თვითანალიზს, თვითგანკურნების ნაწილს... ეს ჩემი თავის წარდგენაა, როგორც ქართველის, რადგან ყოველთვის მიჭირდა ამეხსნა, საიდან ვარ. ან საერთოდ არ იცოდნენ, რაზე ვლაპარაკობდი, ან ამერიკელი ვეგონე. აქამდე არასოდეს შემძლებია ჩემი იდენტობის წინ წამოწევა. მე მგონი, პირველად ახლა იყო, რომ ის „მაგიდაზე იდო“, ყველას დასანახად... არა, ეს არ ყოფილა „ჩემი ტრავმის კომერციალიზაცია“. სინამდვილეში, ეს ჩემი ტრავმის მიღება იყო და მისი შემოქმედებად გადაქცევა. ჩემი აზრით, სწორედ ესაა ყველაზე მნიშნელოვანი, რასაც ხალხი ვერც ამჩნევს. ტრავმა შემოქმედებად გადაიქცა და რაღაც ახალი შეიქმნა. ესაა ყველაზე საოცარი რამ, რისი გაკეთებაც შემოქმედებით ადამიანს შეუძლია.“- აცხადებს დემნა გვასალია.
ინტერვიუ სრულად იხილეთ რადიო თავისუფლებაზე
დემნა გვასალია Balenciaga-ს კრეატიული დირეტორია. 2009 წელს კი დემნა გვასალიამ და მისმა ძმამ, გურამ გვასალიამ ციურიხში VETEMENTS-ი დაარსეს.
მასალის გამოყენების პირობები






