ანტიდეპრესანტების ხანგრძლივი მიღება სახიფათოა და შესაძლოა დემენციის განვითარებას შეუწყოს ხელი. მის შესახებ, ჟურნალ BMJ-ში გამოქვეყნებულ, აღმოსავლეთ ინგლისის უნივერსიტეტისა (UEA) და ასტონის უნივერსიტეტის ერთობლივ კვლევაშია აღნიშნული. მკვლევარები მკურნალ ექიმებსაც და პაციენტებსაც მოუწოდებენ, რომ ამ კუთხით მაქსიმალური სიფრთხილე გამოიჩინონ.
დემენცია - ტვინის ორგანული დაზიანების შედეგად განვითარებული პათოლოგიური მდგომარეობაა, მისი ფსიქიკური ფუნქციების მოშლაა, შეძენილი გონებასუსტობა, რომელიც აქვეითებს ტვინის შემეცნებით მოქმედებას, აკარგვინებს მას ადრე შეძენილი ცოდნასა თუ უნარებს და ართულებს ახლის შეძენას. დემენცია ვითარდება ზრდასრულ ასაკში და უფრო ხშირად 60 წლის შემდეგ. მას მეორენაირად "ბებრულ მარაზმს" უწოდებენ. დემენციით მსოფლიოში 46 მილიონი ადამიანია დაავადებული.
მეცნიერები იკვლევდნენ ზოგიერთი ანტიდეპრესანტის უფრო ფართო ჯგუფს, ე.წ. პრეპარატებს - ანტიხოლინერგიკებს, რომელშიც, სხვებთან ერთად, პარკინსონისა და შარდის ბუშტის დაავადებების სამკურნალო წამლებიც შედიან.
მეცნიერებმა 2006-2015 წლებში შეისწავლეს დემენციით დაავადებული 40 000 პაციენტი, რომელთა ასაკიც 60 წელს აღემატებოდა და შეადარეს მათი მონაცემები 283 000 ადამიანის მონაცემს, რომელთაც ეს დაავადება არ აწუხებდათ.
აღმოჩნდა, რომ ზოგიერთ პაციენტს, რომლების ანტიხოლინერგიკულ პრეპარატებს იღებდნენ დემენციით დაავადების რისკი 30%-მდე ეზრდებათ, ანტიდეპრესანტების შემთვევაში ეს 18%-მდეა, უროლოგიურ ანტიხოლინერგიკების შემთხვევაში - 11.
"უნდა აიწონოს ყველა დადებითი და უარყოფითი მონაცემი და გათვალისწინებულ იქნას მოკლე თუ ხანგრძლივვადიანი კოგნიტური ეფექტების რისკი, რომელიც შეიძლება ამა თუ იმ პრეპარატის მიღებას მოჰყვეს," - გვაფრთხილებენ მკვლევარები.
აღსანიშნავია, რომ ანტიდეპრესანტების მიღებასთან დაკავშირებით ადრეც სახელდებოდა სხვადასხვა დადებითი თუ უარყოფითი გვერდითი მოვლენები: სტენფორდის უნივერსიტეტში ამტკიცებდნენ, რომ ისინი ფილტვის სიმსივნის მცირე უჯრედების ზრდას ანელებენ, ხოლო საუთჰემპტონის უნივერსიტეტში მათ დაიაბეტით დაავადების რისკს უკავშირებენ.
მასალის გამოყენების პირობები