,,სად არის ხელისუფლება?!“ - თბილისს მომდგარი რუსული ოკუპაცია და პროვოკაციული ,,ქართველთა მარში“

პოზიცია - 17:41, 10 Jul, 2017

3534

გადმოწეული საზღვარი, ახლადაღმართული ე.წ. საზღვრის აღმნიშვნელი ბანერები, მავთულხლართები, „ადმინისტრაციულ საზღვართან“ დაკავებული ადამიანები... - ეს ოკუპირებული საქართველოს მწარე რეალობაა.

წინა კვირას, სოფელ ბერშუეთთან ოკუპანტმა კიდევ ერთხელ გადმოსწია საოკუპაციო ზოლი, რითაც საქართველოს კიდევ ერთმა მოქალაქემ დაკარგა კუთვნილი მიწის ნაწილი.

შიდა ქართლში მცხოვრებლები შიშობენ, რომ რუსული მცოცავი ოკუპაციის აღმნიშვნელი მწვანე ბანერი, ბერშუეთის შემდეგ, კიდევ რამდენიმე ქართულ სოფელს გაყოფს შუაზე.

რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილე კი კვლავ ცინიკურ ტონს ინარჩუნებს და "პროცესის ნორმალურ განვითარებად" აფასებს. მეტიც, გრიგორი კარასინმა ღია უკმაყოფილება გამოთქვა საქართველოს მოსახლეობის ქმედებებით, რომლებიც ე.წ. მცოცავ ოკუპაციას აპროტესტებენ.

რას აპირებს ხელისუფლება და ახლა მაინც გადაიხედება თუ არა რუსეთთან ურთიერთობის სტრატეგია - ოფიციალური პირებისგან კითხვებზე პასუხი ბუნდოვანია.

იმ ფონზე კი, როცა ოკუპანტის ჯარი დედაქალაქიდან 40 კილომეტრშია განთავსებული და ოფიციალური რუსეთი საქართველოს ოკუპირებული რეგიონების სრულ ანექსიას ახორციელებს, 14 ივლისს თბილისში, აღმაშენებლის გამზირზე საზოგადოების ერთი ჯგუფი ფართომასშტაბიან მსვლელობას აანონსებს, აქციას „ქართველთა მარში“ დაარქვეს და ქსენოფობიური განწყობებით გამოირჩევიან.

„ქართული ოცნების“ ყოფილი მაღალჩინოსანი, სანდრო ბრეგაძე აქციის სხვა ორგანიზატორებთან ერთად ამბობს, რომ მათი პროტესტი ირანის, თურქეთის, ინდოეთის, ერაყისა და სხვა ქვეყნების იმ მოქალაქეების წინააღმდეგ არის მიმართული, რომლებიც საქართველოში არალეგალურად იმყოფებიან.

როცა თბილისში უცხოელი მოქალაქეების წინააღმდეგ აღმაშენებლის გამზირზე მარში ჩაივლის, სოფელ ბერშუეთში ჟურნალისტები და სხვადასხვა სფეროს წარმომადგენლები მცოცავ ოკუპაციას გააპროტესტებენ.

ორი აქცია ერთ დღეს - მართულია თუ არა "ქართველთა მარში" და როდის გვახსენდება რომ რუსეთი ოკუპანტია? მტერთან მარტო დარჩენილი მოსახლეობა საზოგადოების მოლოდინში...

"ნიუპოსტი" ორი აქციის შესახებ საზოგადოების წარმომადგენელთა შეფასებით დაინტერესდა:

თაკო ჩარკვიანი (პუბლიცისტი): "ქვეყანაში მოქმედებს ოკუპაციის შესახებ კანონი, რომელსაც საქართველოს ხელისუფლება არ ასრულებს. კონსტიტუციის ხელყოფა არ შეიძლება, რაც სამწუხაროდ მოდური გახდა. რომ მოქმედებდეს ეს კანონი, სხვა განცხადებები გაკეთდებოდა, პოლიტიკური პარტიები არ გაბედავდნენ პირდაპირ შესთავაზონ რუსეთს საქართველო.

რაც შეეხება "ქართულ მარშს" - 2004 წელს მე თავად მქონდა მიწის ფონდის შექმნის ინიციატივა, რომელიც გარკვეულ რეგულაციებს გულისხმობდა. თუმცა, როცა ჩვენ საზღვარგარეთ ამდენი ემიგრანტი გვყავს, ასე ხელაღებით გამოსვლა მიზანშეწონილად არ მიმაჩნია. აქციაზე რომ პროვოკაცია მოხდეს, ვიღაცებმა შენობა შეამტვრიონ, შეხლა-შემოხლა მოხდეს ეს სწორედ ჩვენს მეზობელს- რუსეთს სურს. ამის გაკეთება არ შეიძლება. საკითხი ხელისუფლებამ უნდა დაარეგულიროს. რა გამოდის? - ჩვენ არც უშიშროების სამსახური გვყავს და არც ხელისუფლება?! უცხო ქვეყნის მოქალაქეების ჩვენს ქვეყანაში ყოფნა-არყოფნის საკითხი ბრეგაძის დონეზე არ უნდა გადაწყდეს. შეიძლება ქვეყანა ისლამური სახელმწიფოს წინაშე აღმოჩნდეს. რა საჭიროა მსგავსი პროვოკაციები?! სად არის ხელისუფლება? - თუ ვერ უმკლავდებიან პრობლემას თქვან, რომ არ არსებობენ" - უთხრა "ნიუპოსტს" ჩარკვიანმა.

პუბლიცისტი საქართველოს ხელისუფლების მიერ საერთშორისო ბერკეტების სათანადოდ არგამოყენებაზე საუბრობს.

"ვინ არის ისეთი გონებასუსტი, რომ თქვას მიდი იარაღით შეუვარდეთ რუსეთს. არსებობს საერთაშორისო ინსტიტუციები. იმ ფონზე როცა G20 - ის ფარგლებში ორი ქვეყნის პრეზიდენტები ხვდებოდნენ ერთმანეთს, ჩვენს ხელისუფლებას მთელი საერთაშორისო საზოგადოება უნდა შეეწუხებინა, შინჭრაქასავით უნდა ეყვირა - მიშველეთ, შემნოდიან, ერთი მეტრი წაიღეს, 5 მეტრი წაიღეს - ამათ (ხელისუფლებას) ეთაკილებათ , ეშინიათ თუ უკმევენ რუსეთს არ ვიცი...არ არის ეს ის ქვეყანა, რომელთანაც "პაწიაზე" შეცვლი ტონალობას და ის აფხაზეთს და სამაჩაბლოს დაგიბრუნებს. ძლიერ უნდა შევაწუხოთ მსოფლიო, მხოლოდ ვიზალიბერალიზაციის იმედზე ვართ? საჭურის სახელმწიფოს შეიძლება დავემსგავსოთ. მე რადიკალიზმს არ ვითხოვ. სახელმწიფომ ოკუპაციის პრობლემა ყველა საერთაშორისო ტრიბუნიდან უნდა ახსენოს, ყოველ წამს ამით უნდა იყოს დაკავებული. სამწუხაროდ, ჩვენი ხელისუფლება მოზოზინე რეჟიმზეა"- დასძინა ჩარკვიანმა.

ირაკლი ტაბლიაშვილი (ჟურნალისტი): "დამოუკიდებლობის მოპოვებისა და ცოტა უფრო მანამდე, არცერთ პოლიტიკოსს საკუთარი თავისთვის უფლება არ მიუცია, რომ ქართველთა მარში ეწოდებინა იმ მრავალათასიანი დემონსტრაციებისთვის, რომელთა ორგანიზატორებიც ისინი იყვნენ. ვფიქრობ, რომ ნამეტანი ამბიციური განცხადებაა, იმ მარშისთვის მსგავსი სახელწოდების დარქმევა, რომელიც აღმაშენებლის გამზირზე გაიმართება და რომელსაც მკვეთრად უარყოფითად ვაფასებ. მიმაჩნია, რომ ეს არის ქსენოფობიის და სიძულვილის ტირაჟირება ჩვენ საზოგადოებაში. მათი ლეგიტიმური უფლებაა გამოვიდნენ და გააპროტესტონ ის, რისი გაპროტესტებაც უნდათ. სამწუხაროა, რომ საქართველოს ხელისუფლება ვერბალურ დონეზეც კი არ აკეთებს განცხადებას, რომ ამგვარ სიძულვილის ტირაჟირებას ემიჯნება და გმობს აღნიშნულ აქციას.

რაც შეეხება მთავარ და მნიშვნელოვან აქციას, მას რა თქმა უნდა დადებითად ვუყურებ. მაღალი ალბათობით, მეც მივიღებ მონაწილეობას, თუმცა ერთჯერადი აქციებით ჩვენ ოკუპაციის წინააღმდეგ ვერაფერს გავხდებით. ეს აქციები ან პერმანენტული, გრძელვადიანი უნდა იყოს. წინააღმდეგ შემთხვევაში ერთჯერადი აქციები უშედეგოა. ის რომ ჩვენ ოკუპაციას ვაპროტესტებთ ეს კარგია, ის რომ საერთაშორისო თანამეგობრობას თუნდაც იშვიათი ხმა ესმის ჩვენგან - ესეც კარგია. ვისურვებდი რომ ამ აქციის სათავეში არა რიგითი მოქალაქეები, არამედ საქართველოს ხელისუფლების წარმომადგენლები იყვნენ - ის პირები, რომლებსაც ლეგიტიმაცია აქვთ. კარგი იქნებოდა, საქართველოს პრემიერ-მინისტრი, პრეზიდენტი მივიდეს საოკუპაციო ხაზთან და იქიდან დააფიქსირონ საკუთარი საპროტესტო განცხადება. მაგრამ სამწუხაროდ, ხელისუფლება ბევრს არაფერს აკეთებს დეოკუპაციისთვის.

ცხადია, ვიღაც იტყვის, განა რა შეიცვლება, რამე რომ გავაკეთოთო? მაგრამ გარწუბეთ, რომ 1990 წელს კი ვერავინ წარმოიდგენდა, რომ საბჭოთა კავშირი დაინგრეოდა. 1989 წლის 9 აპრილს ვერავინ წარმოიდგენდა, რომ საქართველო გათავისუფლდებოდა, თუმცა 91 წლის 9 აპრილს საქართველოს დამოუკიდებლობა აღდგა. ამრიგად ჩვენი ხმა უფრო მაღალ დონეზე, მაღალ რეგისტრში უნდა ისმოდეს, ამ პროტესტანტთა სიაში კი საქართველოს ხელისუფლება უნდა იყოს"- აღნიშნა "ნიუპოსტთან" ირაკლი ტაბლიაშვილმა.

ჟურნალისტის თქმით, მოქმედ ხელისუფლებას საგარეო პოლიტიკის ირგვლივ სტრატეგია არ აქვს.

"საგარეო სტრატეგია ჩამოკიდებულია კარასინე-აბაშიძის ფორმატზე, სწორედ ამ ფორმატმა მოკლა ჩვენი საგარეო პოლიტიკა. ხელისუფლებას ოკუპაციასთან დაკავშირებით ჩამოყალიბებული სტრატეგია არ აქვს, ამის დასტურია რომ საერთაშორისო ასპარეზზე ჩვენი ხმა პრაქტიკულად არ ისმის. ჩვენ არ ვფიგურირებთ საერთაშორისო ასპარეზზე, დასავლეთსა და რუსეთს შორის ამა თუ იმ მოლაპარაკებაზე ვრჩებით აბსოლუტურად თამაშგარე"- განმარტა მან.

გია ხუხაშვილი (პოლიტოლოგი): "14 ივნისის აქცია საოკუპაციო ხაზთან - ეს საზოგადოების მხრიდან აბსოლუტურად ბუნებრივი რეაქციაა. ამ ტიპის მშვიდობიანი პროტესტი, რა თქმა უნდა უსაფრთხოების ნორმების დაცვით, რომ შეუძლებელი იყოს ნებისმიერი ტიპის გამწვავება, ვფიქრობ, რომ ეს საჭირო და აუცილებელი აქციაა.

რაც შეეხება ე.წ. ქართველთა მარშს, ამ შემთხვევაში კითხვები იბადება. თუ აქ რამე წესრიგში არ არის და ბევრი უკანონობა ხდება, არავის მოსწონს არალეგალური ე.წ. ბიზნესები, მაგრამ პრეტენზიის ადრესატი რატომ არიან ემიგრანტები არ მესმის. ადრესატი საქართველოს ხელისუფლება უნდა იყოს. თუ უკანონობა ხდება ეს ხელისუფლების პასუხისმგებლობაა. კითხვას აჩენს სწორედ ის რომ "ქართველთა მარში" ხელისუფლების გვერდზე გაწევით, რატომ ებრძვის მიგრანტებს.

ამ ქვეყანაში ნარკომომხმარებლებს იჭერენ, ბითუმად მოვაჭრეებს კი არავინ ეხება, საროსკიპოებია გახსნილი, რაც ჩვენი კანონმდებლობით აკრძალულია - გამოდის რომ ხელისუფლება მუშაობს ცუდად და რატომღაც ვიღაცის პროტესტი არა ხელისუფლების, არამედ უცხოელების მიმართაა. არალეგალების კონტროლიც ხომ შესაბამისი სტრუქტურების პრეროგატივაა, ამიტომ ვამბობ, რომ "ქართული მარშის" ვექტორი არასწორადაა წარმართული, რაც ქმნის შესაძლებლობას რომ შეთქმულების თეორია განვავითაროთ"- თქვა "ნიუპოსტთან" ხუხაშვილმა.

საოკუპაციო ძალების მიერ საქართველოს კონტროლირებად ტერიტორიაზე "მცოცავი ოკუპაცია" 2011 წლის აპრილში დაიწყო და დღემდე ინტენსიურად მიმდინარეობს.

სამწუხაროდ, ე.წ. "სახელმწიფო საზღვრის" აღმნიშვნელი ბანერები ყოველწლიურად იმატებს ხელისუფლება კი დუმს ან „გვაიმედებს“, რომ საოკუპაციო ზოლის გადმოწევის პროცესი შესაძლოა გაგრძელდეს.