2008 წლის სექტემბრის დასაწყისში საქართველოში ამერიკელ ექსპერტთა ჯგუფი ჩამოვიდა, რომელიც ომის შემდგომ სიტუაციას სწავლობდა. ერთ-ერთ ექსპერტთან, რომელიც, ამავდროულად, პროფესიონალი ფსიქოლოგი იყო, შეხვედრა მქონდა. რა თქმა უნდა, პირველი შეკითხვა ომის დაწყებას ეხებოდა. ამერიკელებმა კარგად იცოდნენ ომი ვინ დაიწყო, ასეთი კითხვა მათთვის არც არსებობდა. მათ ის უფრო აინტერესებდათ, თუ რატომ უპასუხა საქართველომ რუსეთის სამხედრო აგრესიას და უკან დახევა არ სცადა. საუბარში მაგალითად პარიზი იყო მოყვანილი, რომელიც მეორე მსოფლიო ომის დროს ფრანგებმა გერმანელებს ჩააბარეს, რადგან იცოდნენ, ვერ დაიცავდნენ თავის დედაქალაქს. ჩემი პასუხი ალეგორიული იყო. მე ვკითხე ექსპერტს: თუ ბანდიტები ღამე ფანჯრიდან შენს სახლში შემოვიდნენ, ბევრნი არიან, კარგად შეიარაღებულები და მათი მიზანი შენი შვილების მოკვლა და ცოლის გაუპატიურებაა, მათი რაოდენობის და შეიარაღების მიუხედავად შენ თუ თოფი გაქვს, ესვრი? ესვრი იმისთვის, რომ მისცე ოჯახს გაქცევის შანსი? ესვრი, რომ მეზობლები გააღვიძო? ფსიქოლოგი დაფიქრდა და თავი დამიქნია.
2008 წლის აგვისტოში რუსეთის ფედერაცია ომის გამოცხადების გარეშე შემოიჭრა საქართველოში, ისევე, როგორც ფაშისტური გერმანია პოლონეთში 1939 წელს. რუსეთის ჯარის რაოდენობა და სამხედრო სტრატეგია არც ერთ ნამდვილ სამხედრო ექსპერტში არ ტოვებს ეჭვს, რომ მათი ამოცანა საქართველოს სრული ოკუპაცია, დედაქალაქის აღება და პოლიტიკური წყობის შეცვლა იყო. არავითარ დაცვით ოპერაციაზე რუსეთის მხრიდან არ შეიძლება იყოს საუბარი. რუსეთის სამხედრო კამპანიაში გამოყენებული იყო მხოლოდ შეტევითი იარაღი: ტანკები, ავიაგამანადგურებლები და მედესანტე მოიერიშე ბატალიონები. საქართველოს მიწაზე დაეცა კასეტური ბომბები და ისკანდერები. ცნობისთვის: "ისკანდერის" შემდეგ კლასიფიკაციაში მოდის "სატანა" - ინტერკონტინენტალური რაკეტები, რომელსაც ატომური შიგთავსი აქვს. ჩვენს სახლებს ფაგოტებით აფეთქებდნენ და წვავდნენ. რუსეთის მიერ გამოყენებული იყო სტრატეგიული ბომბდამშენები. რუსეთის ჯარი რამდენიმე მიმართულებიდან შეიჭრა და მაგალითად, ფოთის ბლოკირების ოპერაცია ეჭვს არ იწვევს, რომ მთლიანად სამხედრო კამპანია კარგად გაანალიზებული და დაგეგმილი იყო. დაფიქრდით, რუსეთი არ შეიჭრა აჭარაში, რადგან ყარსის ხელშეკრულების გამო იცოდა, თურქეთს ექნებოდა ძალზე მწვავე რეაქცია, ანუ ყველაფერი გათვლილი იყო - როგორც სამხედრო, ისე პოლიტიკური ასპექტები.
ჩვენი სამხედრო პოტენციალი რუსეთისას ვერ შეედრება. მიუხედავად ამისა, ჩვენმა ჯარმა შეუძლებელი გააკეთა - რამდენიმე დღის განმავლობაში ის რუსული მანქანის იერიშებს იგერიებდა და პოლიტიკურ ხელმძღვანელობას მისცა ჩვენი დასავლელი პარტნიორების გაღვიძების დრო. ახლა საქართველოში ისმის განცხადებები, რომ რად გვინდა დასავლეთი, მოდით, დავიჩოქოთ რუსეთის წინაშე, თურმე თბილისის არაღება რუსეთის კეთილი ნება იყო.
მე 2008 წელს მთავრობაში არ ვიყავი და ამერიკულ ორგანიზაციაში ვმუშაობდი. მიუხედავად ამისა, ჩემი ამერიკელი და ევროპელი მეგობრებისგან ვიღებდი ობიექტურ და სწრაფ ინფორმაციას ომის შესახებ.
მაშ რატომ გაჩერდა რუსეთის არმია თბილისთან და დაიხია უკან? გაიხსენეთ პრეზიდენტ ბუშის ბრიფინგი, როდესაც მისგან მარცხნივ სახელმწიფო მდივანი კონდოლიზა რაისი იდგა და მარჯვნივ - თავდაცვის მდივანი რობერტ გეითსი. ამ ბრიფინგამდე 45 წუთით ადრე ჩემი მეგობრისგან მესიჯი მივიღე: Dეცისიონ ის მადდენ. Gეორგია წილლ ბე საფე. ამერიკის პრეზიდენტმა ამ ბრიფინგზე განაცხადა, რომ აშშ ჰუმანიტარულ ოპერაციას იწყებს და თავდაცვის მდივანს ამ ოპერაციის ხელმძღვანელობა დაავალა. ეს იყო ღია მესიჯი, რომ ამერიკა დაიცავს საქართველოს. განცხადებისთანავე იორდანიიდან "ჰერკულესები" (სატვირთო თვითმფრინავები) აფრინდნენ, რომელთაც ავიაგამანადგურებლების ესკადრილია აცილებდა. საქართველოს ცაში შესვლისთანავე, ავიაგამანადგურებლების მეთაურმა ღია ტექსტით განაცხადა, რომ ამერიკულ თვითმფრინავებთან ნებისმიერი მიახლოვება მიღებული იქნება, როგორც მტრული ნაბიჯი და საომარი მოქმედებების დაწყება ამერიკის შეერთებული შტატების წინააღმდეგ. "ჰერკულესები" თბილისის აეროპორტში დაჯდნენ და ასაფრენ ბილიკზე დარჩნენ, რომ რუსეთს აზრადაც არ ჰქონოდა რაკეტებით აეროპორტის დაბომბვა. საქართველოსკენ დაიძრა ყველაზე ძლიერი, მე-5 ამერიკული ფლოტი. ბოსფორით შავ ზღვაში შემოვიდა და საქართველოს წყლებში გაჩერდა მე-5 ფლოტის საკომანდო ფლაგმანი, რომლის რადარებიც საჰაერო სივრცეს აკონტროლებდნენ მოსკოვიდან ურალამდე.
ამერიკის შეერთებული შტატები საქართველოს გადაეფარა. ეს, ევროპელი ლიდერების პოზიციამ და ჩვენი ჯარის თავგანწირვამ გააჩერა რუსეთი და არა პუტინის კეთილმა ნებამ.
ჩვენ ყველას უნდა გვესმოდეს, რომ რუსეთის ეკონომიკური გავლენა ევროპაში დიდია. რა თქმა უნდა, ბევრ ევროპულ სახელმწიფოს არ სურს ჩვენს გამო რუსეთთან ურთიერთობის გაფუჭება. ერთადერთი რამ, რამაც შეიძლება გადაწონოს ეკონომიკური ბენეფიტები, არის ჩვენი საერთო დემოკრატიული ფასეულობები ევროპასთან. 17 მაისის შემდეგ გაისმა განცხადებები, რომ თუ ჰომოსექსუალიზმი ევროპის ფასეულობაა, ჩვენ ასეთი ევროპა არ გვინდა. დასავლური ფასეულობა არის თანასწორობა. არ შეიძლება, სცემო ადამიანს იმიტომ, რომ ის სხვანაირია. ეს არის ევროპული ფასეულობა. დასავლურ ფასეულობათა შკალაში თანასწორობა ძალიან მაღლა დგას, რადგან ევროპასა და ამერიკაში ყველას კარგად ახსოვს, რა მოჰყვა მე-20 საუკუნეში მცდელობას, ხალხი გაეყოთ არიელებად და სხვა დანარჩენებად. რა მოჰყვა შუა საუკუნეებში ინკვიზიციას. ყველა ქვეყანაში, ყველა დროს იქნება უმრავლესობა და უმცირესობა, თან სხვადასხვაგვარი, რადგან საკითხებიც ბევრია. სახელმწიფოს მოვალეობაა, დაიცვას თანასწორობა და ყველანაირი უმცირესობა, რადგან ყველა ადამიანი თანასწორია.
მე ნამდვილად არ ვიცი, კიდევ რა უნდა გააკეთოს რუსეთმა, ყველას დასარწმუნებლად საქართველოში, რომ ის ჩვენს მიმართ კეთილგანწყობილი ქვეყანა არ არის. მხოლოდ ბოლო ათი წლის განმავლობაში რუსეთმა საქართველოს გამოუცხადა ეკონომიკური ბლოკადა, გამოგზავნა ტერორისტები ჩვენს ტერიტორიაზე, ცხვრებივით, სატვირთო თვითფრინავებით, გამოაგდო ჩვენი მოქალაქეები რუსეთიდან, დაბომბა ჩვენი ქალაქები და კასეტური ბომბებით კლავდა ჩვენს მოქალაქეებს. ეს არ არის საკმარისი?! რა, მადლობა ვუთხრათ რუსეთს, რომ ჩვენს მიწაზე "სატანა" არ დაეცა?! ესღა დარჩა რუსეთს ჩვენს წინააღმდეგ გამოუყენებელი. მაგრამ "სატანას" შემდეგ, გასაანალიზებელი და გასარკვევი არაფერი დარჩება...
დიმიტრი შაშკინი
მასალის გამოყენების პირობები






