ბოლო თვეების განმავლობაში სხვადასხვა კომპანიის თანამშრომლები გაუმჯობესებული სამუშაო პირობებისა და ხელფასის მომატების მოთხოვნით ერთმანეთის მიყოლებით გაფიცვას აწყობენ.

გლოვო, ბოლტი, რუსთავის აზოტის ქარხანა, ბათუმის პორტი, ოზურგეთის წისქვილკომბინატი, ბორჯომი - ეს იმ ხელმძღვანელობათა არასრული ჩამონათვალია, რომლებსაც თანამშრომლები პროტესტის ნიშნად მუშაობაზე უარს უცხადებენ, სანამ მათი ლეგიტიმური მოთხოვნები არ დაკმაყოფილდება. დღეს კი გაფიცულ დასაქმებულებს "ნაბეღლავის" დისტრიბუცია დაემატა.

კომპანიაში დასაქმებულები ასევე ხელფასების ზრდასა და სამუშაო პირობების გაუმჯობესებას ითხოვენ და აცხადებენ, რომ მათი ანაზღაურება 650 ლარია, რეჟიმი კი საკმაოდ დატვირთული. ისევე როგორც ყველგან, "ნაბეღლავის" ადმინისტრაცია თანამშრომლებს პირობების გაუმჯობესებას დაჰპირდა, თუმცა დასაქმებულების განცხადებით, ვითარება დღემდე არ შეცვლილა.

ქვეყანაში სამუშაო ადგილების სიმცირით გამოწვეული გაჭირვება საზოგადოებას ტვირთად აწევს, თუმცა, ვინც დასაქმებულია, ისიც საკმაოდ რთულ მდგომარეობაშია - ამას ბოლო დროს აგორებული საპროტესტო ტალღაც მოწმობს. ადამიანებს უმძიმესი სამუშაო პირობების ატანა უწევთ და სანაცვლოდ ანაზღაურებაც კი არ აქვთ საკმარისი, რაც, შეიძლება ითქვას, რომ საზოგადოების დაცინვაა.

სახელმწიფო არ იცავს დასაქმებულთა უფლებებს, არ აკონტროლებს დამსაქმებლებს, რის გამოც ადამიანები ტოვებენ ოჯახებს, ქვეყანას და მიდიან ემიგრაციაში, რათა სოციალურ ფონში ჩამჯდარი ჭაობიდან ცოტათი მაინც ამოვიდნენ. ეს ყველაფერი ისევ სახელმწიფოს აზარალებს, არა კონკრეტულ ადამიანებს, რომლებიც სახელმწიფოს მართავენ, არამედ მოსახლეობას, რომელზეც ეს ყოველივე აისახება.