18 ნოემბერს „პრინსიფალითი სთედიუმზე“ ერთმანეთის პირისპირ ახალ ზელანდიელი მეგობრების, უორენ გეთლანდისა და მილთონ ჰეიგის გუნდები წარსდგებიან. ედვარდს კარგად ესმის, რომ უელსს რთული ამოცანის გადაჭრა მოუწევს:
„უკანასკნელ 10 წელიწადში, მსოფლიო თასს მიღმა, ეს საქართველოსთვის ყველაზე დიდი თამაშია, რადგან ისინი ექვს ერში მოხვედრისთვის იბრძვიან. მათ იციან რამხელა მნიშვნელობა ექნება ჩვენს წინააღმდეგ კარგ თამაშს და ეს ნამდვილად შეუძლიათ“.
აღმოსავლეთ ევროპელები სახელგანთქმულნი არიან ფიზიკური ძალით, თუმცა ედვარდსმა იცის, რომ ეს ქართველების ერთადერთი ძლიერი მხარე არაა:
„ჩვენ ვიცით, რომ ქართველებს გამორჩეული მორკინალები ყავთ, თუმცა ისინი იმაზე უკეთეს რაგბს თამაშობენ, ვიდრე გგონიათ. მეტოქეს სრული პატივისცემით ვეპყრობით და ჩემთვის, როგორც დაცვის მწვრთნელისთვის,
მნიშვნელოვანია მათი პირველი მიძალების შეჩერება. მათ ყავთ ძლიერი შერკინება, კარგები არიან დერეფანში, 10 ნომერი კრეატიული გადაწყვეტილებებით გამოირჩევა, ხოლო 12 ნომერი თითქმის ყველა ჯერზე ახერხებს უპირატესობის შექმნას. ჩვენ ძალიან ფრთხილად უნდა ვიყოთ“.
გეთლანდმა თქვა, რომ წინა მატჩთან შედარებით შემადგენლობაში ცვლილებები იქნება. რის პრისლენდი, რის პაჩელი, ოუენ უატკინი და ჰალემ ემოსი სასტარტოში უნდა გამოჩნდნენ. ჯონათან დევისი ავსტრალიასთან მატჩში დაშავდა და უელსს ქართველების წინააღმდეგ ვერ დაეხმარება. მას ექვსი თვით უქმობა ემუქრება.
„ჯონი უდიდესი დანაკლისია და მისი ჩანაცვლება ძალიან რთული იქნება. ჩვენ მას უმოკლეს დროში გამოჯანმრთელებას ვუსურვებთ. ბოლო მსოფლიო თასზე დავამტკიცეთ, რომ ტრავმირებული მოთამაშეების ღირსეულად შეცვლა შეგვიძლია. ვიყავით ყველაზე საშინელ ჯგუფში, რომლის მსგავსი მანამდე არ ყოფილა, გვქონდა ტრავმირებული მოთამაშეების დიდი სია. მორაგბეები მარჯვნივ და მარცხნივ გვემტვრეოდა, თუმცა ამის გადალახვა მოვახერხეთ“ - ამბობს ედვარდსი.
ყველაფერი შესაძლებელია
უელსთან თამაშის წინ საქართველოს ექვს ერში მოხვედრის საკითხი ბრიტანულმა The Guardian-მა კიდევ ერთხელ წამოწია. გამოცემამ ბორჯღალოსნებს ვრცელი სტატია მიიუძღვნა სათაურით - "გარიყული საქართველო: მეორე დონისთვის ზედმეტად კარგია, თუმცა ელიტაც თავს არიდებს“.
საქართველო, რომელიც შაბათ უელსს ეთამაშება, რაგბი ევროპის ჩემპიონატისთვის გადაზრდილია, თუმცა აღმოაჩინა, რომ მისთვის ექვსი ერის კარი ჯერაც დაკეტილია.
საქართველო კარდიფში მიმდინარე კვირაში, თბილისიდან სტამბულის გავლით ექვს საათიიანი მგზავრობის შემდეგ ჩამოვიდა. 2011 წლის მსოფლიო თასის შემდეგ გუნდი მილთონ ჰეიგმა ჩაიბარა და გუნდს დიდი პროგრესი აქვს, თუმცა ჰეიგი შიშობს, რომ ეს პროგრესი შესაძლოა შენელდეს, რადგან გასაქანი არსაით აქვთ.
„ევროპის ერთა თასი საჭირო გამოცდილებას ვერ გვაძლევს. როდესაც ნოემბრის ტესტ-მატჩების დრო დგება ვხედავთ, დონეებს შორის ასტრონომიული სხვაობაა. 2011 წლის შემდეგ, პირველი დონის გუნდებთან სულ ხუთჯერ ვითამაშეთ, ნახევარზე ნაკლები, ვიდრე ფიჯიმ და სამოამ. მაქვს კითხვა, როგორ გავაგრძელოთ პროგრესი?!“ - ამბობს 53 წლის სპეციალისტი, რომელმაც სამწვრთნელო კარიერა ვერნ კოტერის დამხმარეს რანგში დაიწყო:
„უკანასკნელი ორი წლის განმავლობაში გამოჩნდა, რომ ევროპის ერთა თასისთვის გადავიზარდეთ. ეს არაა რუმინეთის, რუსეთისა და მისი მსგავსი გუნდების უპატივცემულობა, თუმცა მივაღწიეთ სტადიას, რომლის შედეგად კანადასთან 54 ქულა ავიღეთ. მიუხედავად ამისა უკმაყოფილო დავრჩი, რადგან ვერ ვაჩვენეთ ის თამაში, რისი სურვილიც მქონდა. ჩვენ ვაკეთებთ ყველაფერს და ვისურვებდი, რომ უელსის შემდეგ გვქონოდა თამაში პირველი დონის გუნდთან, რათა საკუთარი შესაძლებლობები შევამოწმოთ“.
იტალია ასეთივე მდგომარეობაში იყო 2000 წელს, როდესაც ხუთი ერი ექვსად გადაკეთდა, მსგავსად არგენტინისა, რომელიც 2012 წლიდან სამი ერის ნაწილი გახდა. ორივე ქვეყანას დიდხანს მოუწია ლოდინი. მსოფლიო რაგბის ვიცე-პრეზიდენტი აგუსტინ პიშო ცდილობს, რომ განვითარებად ქვეყნებს დაეხმაროს და ექვსმა ერმა ახალი წევრები მიიღოს.
„ჩვენ გვაქვს იმედი, რომ ერთ დროს ექვსეულში მოვხვდებით. არის საუბრები და ინგლისის რაგბის კავშირის ახალმა აღმასრულებელმა დირექტორმა სტივენ ბრაუნმა თქვა, რომ საქართველოს ნახვის დრო დადგა. ეს დიდწილად იქნება დამოკიდებული უელსთან და გაისად იტალიასთან თამაშზე, თუმცა ვიაზრებთ იმას, რომ პრიორიტეტი კომერციული სიცოცხლისუნარიანობაა. როდესაც საქართველოში ჩავედი, ჩვენი კვართის სპოსორობა 10 ათასი დოლარი ჯდებოდა, ახლა ახლა ეს თანხა ბევრად დიდია“ - ამბობს ჰეიგი.
მხარდამჭერებს შორისაა ‘მონპელიეს’ მფლობელი მოედ ალტრადი, რომელიც ეხმარება ქართულ კლუბს და 20-წლამდე ასაკის ნაკრებებს. ახლახანს, ჰეიგის შეგირდებმა მის ბაზაზე სამ დღიანი შეკრება გაიარეს.
„ქართული რაგბის გასაოცარი ფაქტი მდგომარეობს იმაში, რომ ჩვენ მხოლოდ 15 ათასი რეგისტრირებული მორაგბე გვყავს. ეს რიცხვი იზრდება, რადგან მშობლები, რომლებიც ფეხბურთს უყურებდნენ, რაგბის ფასეულობების დამფასებლები გახდნენ. მე ვნახე ერთ-ერთი სოფლის15 წლის ბავშვები, რომლებმაც უელსელ თანატოლებს 50 ქულა გაუკეთეს და რამდენჯერმე შესანიშნავად გაჭრეს ხაზი. ვიკითხე და გაირკვა, რომ ამ სოფელში სტადიონი მოეწყო და ბავშვები მასთან ყოველ დღე მიდიან. საქართველოში ჩასვლისას მხოლოდ ორი მოედანი გვქონდა, ახლა კი მათი რაოდენობა 16-მდე გაიზარდა. იმ დროისთვის სამოას, კანადას და აშშ-ს ჩამოვრჩებოდით, თუმცა ახლა სიტუაცია შეცვლილია“ - ამბობს ჰეიგი.
ჰეიგი საქართველოში 2019 წლის ბოლომდე უნდა დარჩეს. მას შეუყვარდა ეს ქვეყანა და იქ მეუღლესთან და ორ შვილთან ერთად ცხოვრობს. უფროსი გოგო ტანმოვარჯიშეა და თავისუფლად საუბრობს ქართულად.
„ეს შესანიშნავი ადგილია შესანიშნავი საკვებით“ - ახასიათებს საქართველოს ახალ ზელანდიელი - „იქ ოთხი შესანიშნავი სეზონია, ცივი ზამთარი, ცხელი ზაფხული და ლამაზი შემოდგომა და გაზაფხული“.
მან ძლიერი მწვრთნელთა გუნდი შეკრა ავსტრალიელ რიჩარდ გრემთან, ბრედ ჰარისთან, ახალ ზელანდიელ დინ ქამინსთან და ქართველ ლევან მაისაშვილთან ერთად, რომელიც პერიოდულად ‘სარასენსში’ იმაღლებს კვალიიფიკაციას. მორკინალების უმრავლესობა საფრანგეთის ტოპ 14-ში, ან ინგლისის პრემიერშიფში თამაშობს, თუმცა ადგილობრივ მოთამაშეებს დატვირთული გრაფიკი აქვთ:
„ისინი კვირაში ორჯერ ჩვენთან ვარჯიშობენ. 2011 წლის მსოფლიო თასზე, საქართელოს ყავდა ძლიერი შერკინება და იშვიათად იყენებდა ხაზის მოთამაშეებს. ახლა ეს შეცვლილია. მე ვისურვებდი, რომ ყველანი უმაღლეს დონეზე თამაშობდნენ, თუმცა ის ვარჯიშები, რაც მათ უტარდებათ, ისეთივე კარგია როგორც საფრანგეთში, ან ინგლისში“.
2019 წლის მსოფლიო თასზე საქართველო ჯგუფში უელსთან ერთად მოხვდა და ჰეიგი თვლის, რომ იმ პერიოდისთვის მისი გუნდი უკეთესი იქნება:
„ჩვენ უფრო კარგები ვართ, ვიდრე 2015 წელს ვიყავით. გასულ წელს შოტლანდიაში დავმარცხდით, ხელოვნურსაფარიან მოედანზე, რაც მათ წისქვილზე ასხამდა წყალს, თუმცა შევიძინეთ თავდაჯერებულობა.
ზაფხულში არგენტინას ვეთამაშეთ და ბიჭებს ვუთხარი, რომ ამ თამაში მოგება შეიძლებოდა. მაგრამ დებიუტში მეტოქეს 4 ჯარიმა ვაჩუქეთ, თუმცა მატჩის მიწურულს ბიჭები მიხვდნენ, რომ შედეგი შეიძლებოდა სხვაგვარი ყოფილიყო და საბოლოოდ მეტოქეს მხოლოდ 16 ქულით ჩამოვრჩით.”
წყარო site.rugby.ge
მასალის გამოყენების პირობები